0000046 2

82 Metody diagnostyczne

zdrowy

antycypacja

pacjent

opóźnienie

-50 ms    -40 ms

cf R.K. 60 r.ż. Norma    Q B.A. 54 r.ż. Ch. Parkins.

Ryc. 33. Wyniki badań antycypacji przystosowania postawnego (APA) u osoby zdrów^-i u pacjenta z chorobą Parkinsona. Zapisy PEMG czynności bioelektrycznej mięśni naramie" nych prawych (NP) i lewych (NL) oraz mięśni dwugłowych uda prawych (DP) i lewych (DL). U osoby zdrowej czas APP wynosi (+) 38 ms dla DP i (+) 22 ms dla DL. U osoby z chorofc Parkinsona opóźnienie reakcji przystosowania postawnego wynosi (-) 50 ms dla DP i (-) 40 ms dla DL

rejestrowaną ponad ipsilateralnym mięśniem naramiennym. Ruch nagły kończyny górnej do przodu, powodujący nagłe przemieszczenie o.s.c. ciała do prz~ du, wyzwala neuromechanizm odruchowej reakcji postawnej, mający za zadanie utrzymanie równowagi ciała i uchronienie przed upadkiem w przód. Zadanie to zostaje wykonane przez odruchową reakcję mięśni tylnych części ciała, m.in. dwugłowych ud. Wcześniejsze wystąpienie czynności bioelektrycznej w mięśniach uda niż czynności rejestrowanej w mięśniu naramiennym pozwala wykluczyć udział czynnika proprioceptywnego, a jednocześnie wskazuje na to, że fenomen APA jest objawem zakodowanego w o.u.n. programu utrzymywania ciała w równowadze. U pacjentów z uszkodzeniem o.u.n. (udar mózgu, choroba Parkinsona) fenomen APA nie tylko nie występuje, ale nawet obserwuje się opóźnienie reakcji odruchowej mięśni dwugłowych ud (ryc. 33).

Opisanych pięć różnych kategorii testów instrumentalnych z zakresu neuro-fizjologii klinicznej (bardziej szczegółowy opis każdego z 40 testów wykracza poza ramy kompendium) może być przydatnych w kwantyfikacji wyników prowadzonej rehabilitacji medycznej i fizjoterapii. Istnieje wiele różnych testów instrumentalnych wykorzystywanych w badaniach klinicznych neurofizjologicznych. Są to m.in. testy stosowane w celu kwantyfikacji zespołu górnego neuronu ruchowego (tab. 8). Zespól ten tworzą wszystkie liczne struktury i funkcje w obrę-

Tabela 8. Wykaz 40 testów instrumentalnych do kwantyfikacji zespołu górnego neuronu

ruchowego

1.    Odruch ścięgnisty (T) 2.    Odruch Hoffmanna (H) 3.    Odruch odciążenia 4.    Fala M 5.    Fala F 6.    Odruch mrugania 7.    Odruch zgięciowy (ucieczki)	21.    Krzywa rekrutacji odruchu T 22.    Krzywa rekrutacji odruchu H 23.    Krzywa regeneracji odruchu H 24.    Czas reakcji prostej 25.    Badanie PEMG, zapis 24-godz. 26.    Badanie PEMG (BMCA)* 27.    Relaksacja
8. Odruch hamowania wibracyjnego	28. Odruchy skórne
9. Okres ciszy	29. Manewry wzmacniające
10. Toniczny odruch wibracyjny	30. Tłumienie odruchu Babińskiego
11. Toniczny odruch karkowy	31. Ruchy czynne
12. Wibracyjne hamowanie fali T	32. Reakcja skracania
13. Test wahadła	33. Irradiacja czynności
14. Fluktuacja odruchu T	34. Stanie, kroczenie
15. Naprzemienność i szybkość ruchów	35. Modulacja odruchu H
stopą	36. Antycypacja przystosowania
16. Wskaźnik Tmaks/Mmaks	postawnego
17. Wskaźnik Hmaks/Mmaks	37. Dynamometria kinetyczna
18. Wskaźnik Tmaks/Hmaks	38. Liczba jednostek ruchu** w skurczu
19. Wskaźnik Hmaks wibr./Hmaks	maks.
20. Wskaźnik Fśred/Fmaks	39. Częstotliwość wyładowań jednostek
	ruchu w skurczu maks.
	40. Przedłużona czynność jednostek ruchu

- ang. bram motor control assessment, tj badanie mózgowej kontroli ruchu (obejmuje testy 27-34), ** - jednostka ruchowa mięśnia.

bie kory mózgowej, obszarów podkorowych, pnia mózgu oraz rdzenia kręgowego, a także złożone połączenia pomiędzy nimi - poprzez drogi zstępujące koro-wo-podkorowe, korowo-opuszkowe, podkorowo-opuszkowe, korowo-rdzeniowe i opuszkowo-rdzeniowe.