Metody diagnostyczne
Ryc. 29. Pozycje pacjenta, u którego przeprowadza się test instrumentalny (PEMG) w celu oceny nerwowej kontroli ruchu
nerwowe ruchowe, rejestruje się potencjał czynnościowy wywołany w mięśniu, natomiast stymulując ortodromowo włókna nerwowe czuciowe, rejestruje się potencjał czynnościowy rozprzestrzeniający się wzdłuż pnia nerwu. Badanie przewodnictwa nerwowego umożliwia wykrycie stanów chorobowych jeszcze w fazie
7
mm. szkieletowe typ Au
receptory mieszków włosowych
wibracja C. Patiniego
dotyk 2-punkt. dyskry- / minacjaC. Meisnera /
L
7
j listotka j tóatpy j
dotyk zwykły i ucisk
mielinowe
l_:_;_/ | |||
i_-_/ | |||
/ » / | |||
L_i_/ | |||
r-^i | |||
L_i |
/ |
_t_i |
1 / |
/ ia / | |||
/ ,B / |
Metody diagnostyczne
79
bez osłonki
Szybkość przew 0,5 m/s
klasyfikacja
ogólna
klasyfikacja
nerwów
czuciowych
funkcje ruchowe średnica | mikrony)
Ryc. 30. Klasyfikacja fizjologiczna i morfolosiczna włókien nerwowych czuciowych i ruchowych (opracowano na podstawie prospektu „T.T.T. Machinę Functions & Accesories')
objawów podklinicznych. Na podstawie wyników tych badań różnicuje się uszkodzenia aksonalne i demielinizację włókien nerwowych, a także lokalizuje się miejsce oraz ustala stopień uszkodzenia nerwu obwodowego.