Rózrndit <' postacie nickształceń
*ia-.py
W ogóle we evs/ystkich porażeniach poszczególnych grup mięśniowych podudzi w \wniku przewagi czynnościowej mięśni nie zajętych wytwarza się stopa zniekształcona, a mianowicie: w porażeniach mięśni strzałkowych z zanikiem stopa szpotawa ( pes wirus) lub kopy-towo-szpotawa pa equino-i'arm), ponieważ wobec zaniku mięśni strzałkowych, prostowników palców stopę i prostowników palucha dochodzi do przykurczu mięśni pieszrzclowuh i irójgłowego łydki; w porażeniach mięśni piszczelowych z zanikiem stopa koślawa (pes valgtis), bowiem zachowane mięśnie strzałkowe przeważają nad zanikłymi mięśniami piszczelowymi; w porażeniach mięśnia trójgłowrgo (m. triceps <urae - stopa piętowa t>< ■ ealcuneus >.
Wymienione zniekształcenia stóp szczególnie często wytwarzają się w porażeniach poszczególnych grup mięśniowych po przebytej chorobie Heinego-Medina: oprócz tego stwierdza się nieraz u tych chorych tzw. stopę łukowatą lub po raźną pes cxc<ivatus v. anualus c. paralyticus), kiedy to mięśnie podeszwy stopy przeważają czynnościowo naci bardziej porażonymi mięśniami przednimi i tylnymi podudzia, stopę kopytowo--koślawą (pa equino-valgm . stopę końską lub kopytowatą (pes eąuinus), stopę plasko-koślawą pa plano-ralgus ■. Do podobnych zniekształceń stóp dojść może też w rozszczepieniach kręgosłupa spina bifida), również utajonych (spina bifida oeeulta,. W postępującym zaniku mięśni typu strzałkowego Charcot-Marie-Toolh na skutek zaniku drobnych mięśni stóp, mięśni strzałkowych oraz prostownika palców stopy wspólnego wytwarza się stopa szpotawa. W porażeniu rdzeniowym kurczowym przykurcz mięśni nadmiernie napiętych przyczynia się do powstania stopy kopytowe-,szpotawej; tak samo w chorobie Littlea. W chorobie Friedreicha (heredoata\ia spinalis ■ wy soko wy sklepiona, krótka, łukowata stopa z trwałym ustawieniem palucha w ułożeniu Babińskiego, tzw. stopa Friedreichowska. jest znamienna dla tej choroby. W chorobie Parkinsona lub w stanach parkinsonowskich pośpiączkowych stopa może przybrać kształt nieprawidłowe na skutek trwałego zgięcia podeszwo-wego przodostopia i palców.
Wc wrodzonym schorzeniu szkieletówyni, zwanym a/roi ephalosyndac-tylia lub acrocraniodysphalongia choroba \perta) oprócz spłaszczonej z tylu i boków czaszki z wysuniętym ku przodowi czołem, do znamiennych cech należę sendaktelia zrośnięte palec wszystkich palców czterech kończyn. Syndnchiia i polydat lylin (i palców występuje też ev zespole Laurem c-M oon-Biedla lub Bardcta dystrophiu adiposo-genilalis, degeneratio pigment aa. idwlnmn\ W chorobie R.gc klinghauscna , ncuro-fibrotnalosis' nierzadko -teeicidzii można słoniowatość kończyn dolnych rlephnntii7vó . W ataclmodaktylii arachnodaetyUa, zespół Mariana) ręce i stopę oraz palce -ą długie i c ienkie. Zres/tą istnieją rozmaite inne evrodzone zniekształcenia stóp. które przybierać' mogą znane patologiczne postacie.
150