krzepica przeważnie tworzy się nad rozwidleniem tętnicy szyjnej w tętnicę szyjną wewnętrzną, występuje też w tętnicy szyjnej wspólnej oraz w tętnicy bezimiennej.
1' dzieci zakrzepica tętnicy szyjnej wewnętrznej może wystąpić na skutek urazu czaszki; zazwyczaj stwierdza się trwałe pozostałości.
Nadmiernie wydłużona tętnica szyjna posiada u niektórych osób wiele wygięć, co powoduje wystąpienie zespołu tętnicy szyjnej wewnętrznej.
Zespól tętnicy
mózgowej
przedniej
b. Zespół t ę t n i c * mózgowej przedniej (syndromu arie-riae cerebri anteriom). Objawami klinicznymi mogą być: utrata przytomności, śpiączka, porażenie i znieczulenie korowe kończyny dolnej przeciwstronnej, nieraz częściowy niedowład twarzowo-językowo-ramie-niowy wraz ze sztywnością mięśniową, apraksja kończyny górnej lewej oraz objawy czołowe ;w razie zajęcia spoidła wielkiego). Zaburzenia mowy wraz z zespołem psychoorganicznym (w razie zajęcia półkuli dominującej ).
Zespól tętnicy mózgowej środkowej
c. Zespół tętnicy mozgo w ej środkowej (syndromu arte-riae cerebri mediae). Objawami klinicznymi w razie całkowitego jej zamknięcia są: utrata przytomności, śpiączka, porażenie połowicze prze-ciwstronne z niedoczulicą połowiczą i niedowidzeniem połowiczym jedno-imiennym drugostronnym, względnie z niemotą, o ile zajęta jest półkula dominująca. Przeważnie jednakże nie zachodzi zamknięcie światła głównego pnia tętnicy mózgowej środkowej, lecz jej poszczególnych gałęzi, a mianowicie najczęściej tzw. gałęzi przenikających (rami penelrantes), do których zaliczamy tętnicę soczewkowo-wzgórzową (arteria lenticulo--optica) i tętnice soczewkowe-prążkowe (arteriae lenticulo-słriatae). Gałązki tc, odchodzące od tętnicy środkowej mózgu pod kątem prostym, uważane są w przeciwieństwie do innych tętnic unaczyniających korę mózgową jako tętnice końcowe. Na skutek ich bezpośredniego prostokątnego odgałęzienia od tętnicy mózgowej środkowej panuje w nich ciśnienie zbliżone do ciśnienia w tętnicy szyjnej wewnętrznej; toteż wszelki wzrost ciśnienia w tej tętnicy udziela się tym drobnym tętnicom; stąd łatwo ulegają one pęknięciu, zwłaszcza iż mają predylekcję do wytwarzania sic w ich ścianach zmian miażdżycowych. Jedna z tych tętnic, przebiegająca wzdłuż części zewnętrznej jądra soczewkowego i zmierzająca poprzez torebkę wewnętrzną do jądra ogoniastego, jest najczęstszą przyczyną krwotoków mózgowych, wywołujących tzw. porażenie połowicze torebkowe (jest to tzw. „tętnica krwotoków mózgowych". Char-cota).
Porażenit
polotuicze
torebkowe
Przeciw stronne porażenie połow icze torebkowe obejmuje mięśnie dolnej połowy twarzy, połowy języka oraz mięśnie kończyn. Chory zatem marszcz* czoło jednakowo sprawnie z obu stron lub nieco tylko słabiej po stronie porażonej, dobrze na ogół zaciska powieki lub cokolwiek słabiej; natomiast znacznie słabiej szczerz* zęby, nie unerwia lub mniej
474