okresu T, czyli:
X — cT albo X = —
v
I 1.8
wzór 11.7 — nazywany równaniem fali — można napisać w postaci
y = A sin 2n
11.9
Przy stałym x, wzór 11.9 przedstawia drgania punktu .v, T oznacza okres penodyczności czasowej (ryc. 11.2). Dla / stałego wzór 11.9 przedstawia przestrzenny rozkład wychyleń wzdłuż kierunku rozchodzenia się fali w chwili t (ryc. 11.6), przy czym X wyraża
„okres” periodyczności przestrzennej, czyli odległość między dwoma punktami fali. których fazy różnią się o 2x.
Ryc. 11.6. Fala harmoniczna podłużna. Wychylenie i ciśnienie akustyczne jako funkcje odległości od źródła, w danej chwili t.
Prędkość fali wyraża się zależnością:
?
dla gazów i cieczy 11.10
gdzie:
E — moduł Younga,
K — moduł ściśliwości, p - gęstość ośrodka.
— dla ciał stałych
Prędkości te wynoszą przykładowo dla:
powietrza (20°C) — 340 m/s wody (25°C) — 1500 m/s miedzi (20°C) — 3700 m/s
Fala podłużna nazywana jest także falą ciśnień. Cząstki ośrodka drgając podłużnie z różnymi fazami, powodują na przemian zagęszczenia i rozrzedzenia ośrodka (ryc. 11.6), przemieszczające się z prędkością rozchodzenia się fali c. Zmiany zagęszczeń ośrodka pociągają za sobą zmiany jego gęstości, a więc i ciśnień. W miejscach zagęszczenia ośrodka panuje nadwyżka ciśnienia, a w miejscach rozrzedzenia obniżka w stosunku do ciśnienia poir w ośrodku nie zaburzonym. Różnica ciśnień p (w stosunku do poir), wywołana ruchem falowym, nosi nazwę ciśnienia akustycznego; jest ono zmienne w czasie i w odległości x od źródła wyrazi się wzorem
Ciśnienie akustyczne p i jego amplituda pm spełniają zależności
11.11
11.12
P = P c v
Pm = pcvm = pca>A
206