4
Wstęp
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych rozpoczęła się automatyzacja procesów wytwórczych w zakładach przemysłowych. Postawiło to ogromne wymagania, jeśli chodzi o technikę sterowania. Do połowy lat siedemdziesiątych układy sterowania były realizowane za pomocą przekaźników lub styczników pomocniczych. Potem tradycyjne układy sterowania zaczęły być wypierane przez układy sterowania z programowalną pamięcią. Było to możliwe dzięki olbrzymiemu postępowi w technologii półprzewodników (pierwszy mikroprocesor pojawił się na rynku w 1971 r.) oraz ciągłemu spadkowi cen tych elementów.
Zanim zajmiemy się działaniem układów sterowania z programowalną pamięcią, należy podać definicję pojęcia sterowanie.
Sterowaniem nazywa się proces, w którym jedna lub kilka wielkości wejściowych oddziaływa na wielkości wyjściowe. Sposób oddziaływania zależy od właściwości układu sterowania.
W odróżnieniu od regulacji, sterowanie odbywa się w układzie otwartym i jego celem jest osiągnięcie określonego stanu końcowego układu, przy czym stan ten nie ma wpływu na proces sterowania, jp
Elektryczne układy sterowania klasyfikuje się następująco:
Układy
sterowania
Układy | |||
przekaźnikowo-stycznikowe | |||
Realizujące jedno |
Realizujące kilka | ||
zadanie sterownicze |
zadań sterowniczych |
- okablowanie
- przełącznik wybierakowy
- przełącznik krzyżowy
Układy z programowalną pamięcią
Z wymiennym |
Programowane |
programem |
bezpośrednio |
-ROM |
- pamięć |
-PROM |
operacyjna |
- EPROM |
-RAM |
-EEPROM |
W przypadku układu przekaźnikowo-stycznikowego, po sprecyzowaniu zadania sterowniczego montuje się przekaźniki i styczniki w szafce sterowniczej oraz wykonuje ich okablowanie (sterowanie konwencjonalne). Przy stosowaniu przełączników wybierakowych lub krzyżowych można w ograniczonym zakresie zmienić zadanie sterownicze. W układach przekaźnikowo-stycznikowych proces sterowania zależy od sposobu połączeń przekaźników i styczników, a w układach z programowalną pamięcią od programu sterowniczego.