przeciwnych znaków. Wskutek tego przy określonym stopniu dysocjacji ustala się na pewnym poziomie równowaga dynamiczna, zależna od stężenia roztworu, jego temperatury, a także od rodzaju substancji rozpuszczonej. Stopień dysocjacji jest to stosunek stężenia n cząsteczek zdysocjowanych do stężenia n0 wszystkich cząsteczek w roztworze: a = n'/n0. Stężenie cząsteczek niezdysocjowanych wynosi n0—n — (1 — oc)«0. Liczba cząsteczek An'n dysocjujących w jednostce objętości i w jednostce czasu, proporcjonalna jest do liczby
b
%
0
QO0(DO
c
Ryc. 17.5. Dysocjacja : a dysocjacja cząsteczki w polarnym rozpuszczalniku; b \ c — otoczki solwatacyjne powstałych jonów.
cząsteczek niezdysocjowanych (1— a)«0, czyli A/jJ, = (3(1 gdzie (3 — współczynnik
stały. Liczba cząsteczek obojętnych An'ó, powstających w wyniku rekombinacji, proporcjonalna jest do stężenia jonów dodatnich i ujemnych, czyli A«7 = Y *2 «o (T — współczy nnik stały).
W przypadku równowagi dynamicznej dysocjacji i rekombinacji musi zachodzić A«ó =Ai?(7 Zatem
(3(1-«)m0 = yor «o 17.12
lub gdzie: k = y/fs.
Ze wzoru tego widać, że jeśli n0 —*■ 0, to a—► 1, czyli w roztworach o małym stężeniu cząsteczek rozpuszczonych « = 1, tzn. że prawic wszystkie cząsteczki ulegają dysocjacji. W miarę wzrostu stężenia n0 roztworu, oc maleje. Dla dużych stężeń, gdy x<^ 1, można napisać
“ “ 17,13
Przyłożenie pola elekttycznego powoduje, że obok chaotycznego ruchu cieplnego zachodzi uporządkowany ruch jonów w cieczy. Jony dodatnie (kationy) poruszają się do ujemnej katody, jony ujemne (aniony) — do dodatniej anody. Jeśli średnie prędkości ruchu skierowanego odpowiednich jonów będą: v+ i p_, to gęstość prądu obu rodzajów jonów będzie
j —j++j- = nrq+v+-\-n~q-V- 17.14
313