041 3

Ii ZWIĘKSZENIE SPRAWNOŚCI OBIEGU CIEPLNEGO ELEKTROWNI KONDENSACYJNEJ

z eccego

u =

(2.39)

■ua

•nr-muje się zależność w postaci

.    , u(i i - i_ua)

l\ — ha H--\-

(2.40)

1 — u

,    iua~)

h — hv. H--:-

1 - u

t -ażenie to różni się od wyrażenia na sprawność teoretyczną r\, dla obiegu .-sensacyjnego bez regeneracji (wzór (2.5)) o występującą z dodatnim znakiem . iczniku i mianowniku wielkość

^: Tęiieważ a > 0, więc t],_r > yj, dla tych samych wartości początkowych i końcowych r srametrów pary w obiegu. Sprawność >]„■ osiąga maksimum, gdy wyrażenie (2.41) TTZ-.imuje największą wartość. Wykorzystując równanie (2.39), można zapisać

(2.42)

Do osiągnięcia większej entalpii wody zasilającej jest konieczna większa entalpia rsr. upustowej i_ua. Obydwie te wielkości występują w równaniu (2.42) w liczniku v mianowniku z na przemian odmiennymi znakami. Największą sprawność obiegu -naksimnm wyrażenia a) osiąga się przy ściśle określonych, wzajemnie ze sobą ?•:wiązanych wartościach entalpii pary upustowej i_ua i wody zasilającej i_wz. Dla -mi ej szych i większych wartości tych entalpii sprawność maleje. W skrajnych rrzypadkach regeneracyjne podgrzewanie wody nie powoduje poprawy sprawności -.wrażenie a = 0). Ma to miejsce, jeżeli:

-    L- = hk, tzn. gdy pobiera się parę z upustu na wlocie do skraplacza (brak podgrzewania);

-    h = iua, tzn. gdy pobiera się parę z upustu na wlocie do turbiny (woda zasilająca jest podgrzewana parą świeżą).

Wykorzystując wyrażenie na ciepło oddawane w skraplaczu wodzie chłodzącej (do dolnego źródła)

(2.43)

t/o (1    //)( i2;;    z'sk)

można sprawność teoretyczną obiegu z regeneracją wyrazić także wzorem

41

«<