026 6

2. OBIEGI CIEPLNE ELEKTROWNI PAROWYCH KONDENSACYJNYCH I ELEKTROCIEPŁOWNI

Para rozpręża się izentropowo w turbinie 3, przy czym część zawartego w niej ciepła zamienia się na pracę mechaniczną przekazywaną prądnicy 4 napędzanej przez turbinę. Rozprężona para o ciśnieniup₂ wypływa z turbiny do skraplacza 5, w którym jest skraplana za pomocą wody chłodzącej przetłaczanej pompą 6. Pompa skroplin 7 zasysa skropliny ze skraplacza (kondensatora) i tłoczy je do zbiornika wody zasilającej 8, skąd pompa wody zasilającej tłoczy wodę do kotła, zamykając obieg.

Przebieg obiegu Rankine’a na wykresach T-s oraz i-s przedstawiono na rysunku 2.6. Stanowi początkowemu wody skroplonej odpowiada punkt 3. Izen-tropowe sprężanie wody przez pompę wody zasilającej do ciśnienia p_x panującego w kotle przedstawia odcinek 3 — 4. W kotle woda jest podgrzewana do temperatury wrzenia T„, odpowiadającej ciśnieniu p_x (odcinek 4 — 5), następnie odparowywana w przemianie izobaryczno-izotermicznej 5 — 6, po czym jest przegrzewana w prze-grzewaczu według izobary 6 — 1. Od punktu 1 następuje izentropowe rozprężanie pary do punktu 2a, po czym w skraplaczu, przy stałym ciśnieniu p₂ i w stałej temperaturze T_sk jest odprowadzane ciepło parowania (przemiana 2a — 3).

Rys. 2.6. Obieg Rankine’a elektrowni parowej kondensacyjnej: a) w układzie T-s;

b) w układzie i-s

Na wykresie T-s ciepło q_d doprowadzone do obiegu teoretycznego Rankine’a przedstawia pole 3'—3 — 4 — 5 — 6—1 —2a — 2a' — 3', ciepło q„ odprowadzone z obiegu - pole 3'—3—2a — 2a' — 3'. Pole 3 — 4 — 5 — 6—1 —2a — 3 przedstawia zatem ciepło zamienione na pracę. Zakładając, że w obiegu krąży masa 1 kg czynnika roboczego, ilościom ciepła odpowiadają entalpie pary i wody w obiegu. Ciepło doprowadzone do obiegu (w kotle)

q_d    i_x    iwz    (2*2)

a ciepło niewykorzystane, odprowadzone z obiegu w skraplaczu

q_o    Ća ’ ł"sk    (2.3)

26