034 5

2. OBIEGI CIEPLNE ELEKTROWNI PAROWYCH KONDENSACYJNYCH I ELEKTROCIEPŁOWNI

stosować międzystopniowe przegrzewanie pary. Wpływ łącznego zwiększania parametrów początkowych na sprawność teoretyczną 17, przedstawiono na rysunku 2.10a.

Zwiększenie ciśnienia pary wpływa na konstrukcję urządzeń, na grubość ścianek wszystkich elementów ciśnieniowych obiegu, a więc na koszt urządzeń oraz wymagania eksploatacyjne. Za opanowane pod względem technicznym maksymalne ciśnienie pary świeżej uważa się dziś ciśnienie nadkrytyczne p\ = 30 MPa, chociaż w wielu krajach, w tym także w Polsce, są stosowane ciśnienia podkrytyczne na poziomie 13,5 -h 17,6 MPa.

Wpływ obniżenia temperatury T₂ w skraplaczu na sprawność obiegu przedstawiono na rysunku 2.9. W miarę obniżania temperatury T₂ (a tym samym ciśnienia nasycenia p₂ w skraplaczu) maleje ilość ciepła oddawanego do dolnego źródła (Al > Aq„), wzrasta natomiast ilość ciepła zamienionego na pracę / = q_d — q„. Obniżenie parametrów końcowych jest więc bardzo korzystne, jest jednak uwarunkowane temperaturą czynnika chłodzącego i sposobu chłodzenia skraplacza. Ponieważ w warunkach ziemskich dolnym źródłem ciepła jest w ogólnym ujęciu otaczająca elektrownię atmosfera, zatem temperatura i ciśnienie w skraplaczu zależą bezpośrednio od warunków geograficznych i klimatycznych, w jakich pracuje elektrownia, od średniej temperatury powietrza, a zwłaszcza wody używanej do chłodzenia skraplacza.

Rys. 2.9. Wpływ temperatury w skraplaczu na sprawność teoretyczną obiegu Rankine’a

W otwartym obiegu chłodzenia, wodą pobieraną z rzeki, temperatura wody chłodzącej skraplacz nie jest na ogół (w polskich warunkach geograficznych) wyższa od 15°C. Dla przeciętnych wartości różnicy temperatury między skraplaną parą a wodą chłodzącą można uzyskać temperaturę skraplania na poziomie 28 h- 30°C, co odpowiada ciśnieniu w skraplaczu ok. 4 kPa. W zamkniętym obiegu chłodzenia

34