Jednakże największą skuteczność wywoływania reakcji jądrowych i stwarzania w nich sztucznych radionuklidów wykazują neutrony. Pierwszy zwrócił na to uwagę E. Fermi w 1935 r. Ta właściwość neutronów wynika z łatwości (w odróżnieniu od cząstek naładowanych) ich wnikania do jądra z powodu braku ładunku elektrycznego. Ogólne równanie reakcji jądrowej z udziałem neutronów ma postać:
Jądro trafione neutronem iakiywocja neutronowa) staje się jądrem wzbudzonym - promieniotwórczym. Gwiazdka z prawej strony symbolu jądra oznacza jego stan wzbudzony.
Metodą aktywacji neutronowej wytwarza się prawie wszystkie radionuklidy stosowane w medycynie. Wykorzystuje się do tego neutrony wytwarzane w reaktorach jądrowych. Trwałe izotopy, które mają być przekształcone w izotopy promieniotwórcze. umieszczane są w kanale, w ścianie reaktora, w pobliżu jego strefy aktywnej i zostają poddane działaniu neutronów. Tak wytwarza się na przykład radioaktywny izomeryczny nuklid J?Co z trwałego izotopu ^Co:
i . W)_
:tCo ♦ „n -♦ 2rCo
Produkt jego rozpadu 0" - izotop niklu JjNi* jest w stanie w zbudzonym; przechodząc do stanu podstawowego tJŃi. emituje promieniowanie y (ryc. 3.4).
Ryc. 3.4. Emisja promieniowana 01 y pr/ez izotop $Co, T = 5.3 lat (rysunek nie odzwierciedla właściwych odstępów pomiędzy po/jomami energetycznymi jądra).
Jednym z radionuklidów stosowanych w diagnostyce medycznej (medycyna nuklearna) jest izomer technetu ,ł*Tc (metastabilny. okres połowicznego rozpadu 6.03 h). otrzymywany z molibdenu:
£Mo
Radionuklid przechodząc do stanu podstawowego *jTc. emituje promieniowanie y (ryc. 3.5).
50