78 Programowanie liniowe
Wykorzystując dualną metodę simpleks, wykonujemy kolejne iteracje simpleksowe. Wykonywane kroki ilustrują tablice 1.28 i 1.29.
Tablica 1.28
cx —» |
max |
2 |
3 |
0 |
0 |
0 |
0 |
h |
Baza |
Xi |
Xy |
XĄ |
Xs |
Xh | |||
X* |
0 |
0 |
0 |
i |
0 |
0 |
-2 |
-3 186 |
X, |
2 |
1 |
0 |
0 |
-1 |
0 |
2 |
3 192 |
JC5 |
0 |
0 |
0 |
0 |
4 |
1 |
-8 |
-12 752 |
x2 |
3 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
-1 |
-1 592 |
et |
-Z, |
0 |
0 |
0 |
-1 |
0 |
-1 |
1 608 |
Tablica 1.29
cx —> |
max |
2 |
3 |
0 |
0 |
0 |
0 |
b |
Baza |
CB |
*1 |
*2 |
Xy |
Xą |
x* |
*6 | |
x% |
0 |
0 |
0 |
i |
-i |
-0.25 |
0 |
2 |
x, |
2 |
1 |
0 |
0 |
0 |
-0,25 |
0 |
4 |
X(i |
0 |
0 |
0 |
0 |
-0,5 |
-0,13 |
1 |
1 594 |
*2 |
3 |
0 |
1 |
0 |
0,5 |
-0,13 |
0 |
2 |
cr |
- 7 ■ |
0 |
0 |
0 |
-1,5 |
-0,13 |
0 |
14 |
Otrzymane na początku trzeciej iteracji rozwiązanie jest dopuszczalne. Widzimy jednocześnie, że zmienna bilansująca sztucznego ograniczenia stała się ponow- j nie zmienną bazową, przy czym jej wartość wynosi:
jc6= 1600-je,-** =1594.
Po zaprezentowaniu w poprzedniej części rozdziału podstawowej wersji prymalnej metody simpleks zajęliśmy się szczególnymi przypadkami, m.in.: zadaniem sprzecznym, alternatywnym rozwiązaniem optymalnym oraz nieograniczoną funkcją celu. Rozpatrując takie same (lub bardzo podobne) przykłady, jak w podrozdziale 1.4, pokażemy, jak przypadki te rozpoznać dla dualnej metody simpleks. Rozpoczniemy od zadania sprzecznego.
Przykład 1.19
Rozwiążemy ponownie zadanie z przykładu 1.3, wykorzystując dualną metodę simpleks. Pierwsza tablica simpleksowa z dołączonym sztucznym ograniczeniem i po wyeliminowaniu z bazy zmiennej x7 ma postać (tablica 1.30):
Tablica 1.30
cx -> |
max |
2 |
3 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
b |
Baza |
Cli |
X, |
x2 |
Xą |
•*7 | ||||
Xi |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
-2 |
-3 186 |
*4 |
0 |
-1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
-2 |
-3 192 |
*5 |
0 |
4 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
16 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 592 | |
*■> |
3 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
I |
1 600 |
Ci- |
-*/ |
-1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
-3 |
4 800 |
Na początku trzeciej iteracji otrzymujemy tablicę (tablica 1.31):
Tablica 1.31
cx -» |
max |
2 |
3 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 | |
Baza |
CB |
x, |
X* |
*4 |
x* |
*7 | |||
Xi |
0 |
0 |
0 |
i |
-1 |
-0,25 |
0 |
0 |
2 |
xt |
2 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0.25 |
0 |
0 |
4 |
*7 |
0 |
0 |
0 |
0 |
-0.5 |
-0,13 |
0 |
1 '. |
1 594 |
Xf> |
0 |
0 |
0 |
0 |
0,5 |
0,13 |
1 |
0 |
-2 |
x2 |
3 |
0 |
1 |
0 |
0,5 |
-0,13 |
0 |
0 |
2 |
c,- |
-Zj |
0 |
0 |
0 |
-1,5 |
-0,13 |
0 |
0 |
14 |
Otrzymane rozwiązanie nie jest dopuszczalne, jednak ze względu na to, że \viersz odpowiadający zmiennej Xb nie zawiera elementu ujemnego, kryterium wejścia metody simpleks nie daje możliwości dalszej poprawy. Tak więc, jeżeli wszystkie elementy wiersza odpowiadającego zmiennej opuszczającej bazę są nieujemne, to rozpatrywane zadanie jest sprzeczne.
Obecnie zilustrujemy sytuację, gdy zbiór rozwiązań dopuszczalnych jest nieograniczony i funkcja celu również nie jest ograniczona.