0000079(2)

nia i obrzęku w okolicy powiek, z kolei na całej twarzy oraz szczególnie na skórze miejsc odsłoniętych (szyja, przedramiona, ręce). O dermalomu-comyositis mówimy w razie zajęcia jednoczesnego błony śluzowej jam> ustnej. Neuromyositis znamionuje się jednoczesnym zajęciem włókien nerwowych, co prowadzi do szybkiego zaniku odruchów ścięgnowych oraz nieraz do niedowładu rąk i stóp. W adenodcrmalomyońtis zajęte są rzadko węzły chłonne. Przebieg choroby bywa różny. W postaciach ostrych w dermatomyositis dojść może do zejścia śmiertelnego w ciągu krótkiego okresu, zwłaszcza jeśli dochodzi do porażeń mięsni krtani, międzyżebrowych lub przepony. Również, uszkodzenie mięśnia sercowego pogarsza rokowanie. Postacie przewlekłe trwają lata całe, dając długotrwale zwolnienia. Obecnie przy stosowaniu AC l H i kortyzonu rokowanie jest znacznie lepsze, ponieważ nierzadko uzyskuje się poprawę i zatrze manie rozwoju choroby, a nawet wyleczenie.

Histopatologicznie stwierdza się w mięśniach zmiany zwyrodnieniowe obok zapalnych; obrzęk włókien mięśniowych, zatarcie prążkowania oraz zanik włókien, ze strony zaś tkanki śródmiąższowej odczyn w postaci nacieków oraz zmian w ścianach naczyń z zejściowym zwłóknieniem tej tkanki.

Z innych postaci zapaleń mięśni wymienić należy: myositis jibrosa progressira (postać przewlekła, którą znamionuje zwłóknienie mięśni, doprowadzające do ich zgrubienia i skrócenia); myositis traumatica, umiejscowione lub uogólnione; myositis ossificans progresswa (wapnie-nic mięśni postępujące); myositis ischemica (na przedramieniu i na ręce u młodzieży i u dzieci, znane jako przykurcze Yolkmanna); myosclerosis vascularis albo myosclerosis senilis (głównie w kończynach dolnych, częściej u kobiet, z bólami i skurczami mięśni oraz ich osłabieniem) .

W rozpoznaniu różnicowym zapaleń mięśni, zwłaszcza skórno-mięśnio-wych, w grę wchodzą następujące choroby: twardzina skóry, toczeń rumieniowaty, miopatie, włośnica, bruceloza, choroba bornholmska.

Liszaj

rumieniowaty

W liszaju r u m i e n i o w a t y m zachodzą zmiany w naczyniach mózgu, co ujawnia się klinicznie w bólach głowy, w porażeniach nerwów ruchowych oczu. w zmianach w siatkówce, a nawet w obecności tarczy zastoinowej. w niedowidzeniu, w niedowładach połowiczych, w napadach drgawkowych, w niemocie; w płynie mózgowo-rdzeniowym stwierdza się zwiększoną zawartość białka i dodatnią krzywą Langego, niekiedy dodatni odczyn Wassermanna we krwi. obecność L. E. komórek we krwi.

Skaza

krwotoczna

maloptytkoua

Zespól S jo grena

W skazie krwotocznej m a ł óp ł y t k o w e j spostrzega się zakrzepicę tętnic mózgowych z drgawkami, niemotą, ślepotą korową, porażeniami nerwów czaszkowych, zamroczeniem.

Zespół S j ó g rena (choroba surowicza, 1933) polega na suchości głównie błon śluzowych oczu oraz obrzęku ślinianek przyusznych. Na zespół ten składają się następujące objawy: suche zapalenie rogówki i spojówki (keratoconjunctwitis sic ca), suchy nieżyt nosa i krtani (rhitiilis et

279