090 2

M Kaprawa samochodów Syrena

wego czopa oraz uwzględnić poprzednio omówione odchyłki w następujący sposób: dodatnia odchyłka B oraz ujemne odchyłki C i H zwiększają grubość podkładek regulacyjnych, natomiast ujemna odchyłka B nraz dodatnie odchyłki C i H zmniejszają grubość podkładek regulacyjnych. .

Nałożyć na czop prawy obudowy mechanizmu różnicowego przygotowane dlań podkładki regulacyjne. Wyjąć z prawej pokrywy wewnętrzną bieżnię z koszykiem łożyska stożkowego i wcisnąć na czop prawy obudowy mechanizmu różnicowego. Analogicznie na czop lewy nałożyć dobrane podkładki regulacyjne lewej strony oraz bieżnię wewnętrzną z koszykiem lewego łożyska stożkowego.

Po zamontowaniu wałków: napędowego, głównego, sprzęgłowego z wolnym kołem i widełkami oraz wstecznego biegu (sposób montażu podano w punkcie 7.5.6) włożyć do obudowy zespołu napędowego przygotowany mechanizm różnicowy kompletny.

Zdjąć prawą pokrywę 2 (rys. 7.2) w*raz z uszczelką 2, którą należy posmarować z obydwu stron pastą uszczelniającą. W pokrywę 2 wmontować ramię i widełki wolnego koła. Założyć pokrywę 2 i skręcić śrubami do obudowy zespołu napędowego.

Wstawić w tak przygotowaną obudową kompletny mechanizm różnicowy. Uszczelkę lewej pokrywy 25 (rys. 7.2) posmarować z obydwu stron pastą uszczelniającą, nałożyć na pokrywę i całość wmontować do obudowy zespołu napędowego, po czym przykręcić śrubami, których gwint został uprzednio posmarowany pastą uszczelniającą. Położenie lewrej pokrywy 25 powinno być takie, aby znajdujący się na niej napis ,,Góra^ł’ znajdował się przy górnej ścianie obudowy zespołu napędowego.

— Na tylną ścianę obudowy zespołu napędowego przykręcić przyrząd 4012204 (rys. 7.15) do sprawdzania luzu międzyzębnego przekładni głównej. Pokręcając lekko w obie strony krzyżakiem 1 (w granicach luzu międzyzębnego przy unieruchomionej obudowie w trakcie pomiaru), co można wykonać przez włożenlć dwóch przegubów w koronki i po przytrzymaniu ich ręką odczytać wskazania czujnika. Wielkość luzu międzyzębnego mierzona niniejszym przyrządem powinna zawierać się w granicach 0,3H-0,55 mm dla nowej przekładni zębatej w różnych zespołach napędowych, natomiast 0,3-i-l,0 mm dla przekładni eksploatowanej. Dla jednego zespołu wahania nie powinny być w większych granicach niż 0,2 mm

wskazań czujnika przy pełnym obrocie koła talerzowego. Podczas sprawdzania luzu międzyzębnego należy pięciokrotnie obrócić wałek napędowy i po każdym pełnym obrocie odczytać wskazania czujnika. Jeśli zmierzony luz międzyzębny wykracza poza podane wartości, należy wówczas wymontować mechanizm różnicowy, zdjąć z czopów obydwie bieżnie łożysk stożkowych, po czym przełożyć część podkładek regulacyjnych z jednego czopa na drugi. W przypadku nadmiernego luzu międzyzębnego zdjąć z prawego czopa podkładki regulacyjne o grubości odpowiadającej 0,6 wielkości żądanej zmiany luzu i osadzić je na lewym czopie. W sytuacji odwrotnej, to jest w przypadku niedostatecznego luzu międzyzębnego, analogicznie przełożyć podkładki, ale w^r tym przypadku z lewego czopa na prawy.

Przykład obliczeniowy doboru podkładek regulacyjnych przy użyciu specjalnych narzędzi kontrolnych

Obliczenie będzie przeprowadzone w oparciu o dane liczbowe podane w tekście przy omówieniu poprzedniej regulacji

—    Zmierzona odchyłka a na wałku napędowym wynosi a — ł 0.23 mm.

—    Zmierzona odchyłka k na łożysku dwurzędowym z oprawą wynosi k — —0,18 mm.

—    Odchyłka b wybita na tylnej ścianie obudowy zespołu napędowego wynosi b = 4-0,08 mm.

Ponieważ odchyłka b jest dodatnia, wobec tego należy do niej dodać wartość 1,100 mm.

6+1,100 = 0,08 + 1,100 = 1,180 mm Od otrzymanej sumy 1,180 należy odjąć odchyłkę a, gdyż występuje ona w tym przypadku ze znakiem „+” oraz dodać odchyłkę k, gdyż posiada znak

1,180-0,23 + 0,18 = 1,130 mm.

Uwzględniając tolerancję ±0,025 mm dla sumy podkładek regulacyjnych 39 (rys. 7.1) otrzymuje się wynik 1,130± 0,025 = 1,105-7-1,155 mm. Wobec tego dobór podkładek pod względem grubości należy przeprowadzić następująco: cztery podkładki po 0.25 mm, dwde podkładki po 0,15 mm.

Po złożeniu ich okazało się z pomiaru, że grubość łączna wynosi 1,120 mm, co jest wartością popraw'ną, ponieważ mieści się ona w określonym poprzednio przedziale 1,105-M,155 mm.

—    Zmierzona odchyłka C na lewej pokrywie 25 (rys. 7.2) wynosi C = +0,14 mm.

—    Wybita na lewej ścianie obudowy zespołu napędowego odchyłka A wynosi A = —0,02 mm.

—    Na powierzchni obudowy mechanizmu różnicowego wybito odchyłkę E, która wynosi E =

Y= +0,05 mm.

—    Na kole talerzowym wypisano odchyłkę M —0,1 wynoszącą M = —0,1 mm.

Od wartości 1,25 mm należy odjąć odchyłkę A, gdyż występuje ze znakiem i odjąć odchyłki C i E, poniewraż występują ze znakiem „+", oraz dodać odchyłkę M występującą ze znakiem

_M

’ 1,25 - 0,02 - 0,14 - 0,054-0,1 = 1,14 mm

Uwzględniając tolerancję ±0,025 dla łącznej grubości obliczonych podkładek regulacyjnych uzyskuje się wynik

1,14 ±0,025 = 1,115-7-1,165 mm W związku z tym dobór podkładek należy przeprowadzić następująco: dwie podkładki po 0,5 mm, jedna podkładka 0,15 mm.

Po złożeniu ich okazuje się z pomiaru, że łączna grubość wynosi 1,14 mm, co jest wartością poprawną, gdyż mieści się w przedziale l,115-r-l,165