100v01

6) oględziny przewodu pokarmowego, krezki, węzłów chłonnych żołądkowych i krezkowych, a w razie potrzeby nacięcie tych węzłów; w przypadkach wątpli-wycb można dokonać dalszych nacięć i badań odpowiednich części ciała zwierzęcia, jeśli są one niezbędne dla podjęcia ostatecznej oceny; jeżeli nacięcia węzłów chłonnych są obligatoryjne, to węzły powinny być najpierw plasterkowane, a następnie dokładnie oglądane,

7)    oględziny, a w razie potrzeby omacywanie śledziony,

8)    oględziny nerek, a w razie potrzeby ich nacięcie wraz z węzłami chłonnymi,

9)    oględziny opłucnej i otrzewnej,

10)    oględziny organów płciowych ogierów i klaczy,

11)    oględziny i omacywanie wymienia i przynależnych węzłów chłonnych, a w razie potrzeby nacięcie węzłów chłonnych nadwymieniowych, -

12)    oględziny i omacywanie okolic pępowiny oraz stawów u młodych zwierząt; w razie wątpliwości okolice pępowiny należy naciąć, a stawy otworzyć,

13)    wszystkie siwe konie należy zbadać na występowanie czemiako-mięsaków w mięśniach i węzłach chłonnych przez wykonanie głębokich cięć pod łopatkami poniżej chrząstki łopatkowej; nerki należy wyodrębnić i zbadać poprzez wykonanie nacięcia przez cały miąższ organu.

6.    W przypadkach wątpliwych można dokonać dalszych nacięć i badań odpowiednich części ciała zwierzęcia, jeśli są one niezbędne do podjęcia ostatecznej oceny.

7.    jeżeli nacięcia węzłów chłonnych są obligatoryjne, to węzły te powinny być najpierw plasterkowane, a następnie dokładnie oglądane.

Przy badaniu poubojowym koni należy uwzględnić wymagania §4 pkt 1 i 2 rozporządzenia, a zwłaszcza §4.2,6., który brzmi: „badanie na nosaciznę zwierząt jednokopytnych, które powinno obejmować oględziny błon śluzowych tchawicy, krtani, jam nosowych, zatok i ich rozgałęzień, po uprzednim przepołowieniu głowy w kierunku podłużnym oraz po wycięciu przegrody nosowej".

Sposób badania zaproponowany w skrypcie różni się od schematu podanego powyżej w sposobie nacinania węzłów na terenie głowy, badaniu miąższu płuc i wątroby oraz badaniu węzłów chłonnych tuszy.

i

i

Ocena santtarno-

-WETERYNARYJNA MIĘSA ZWIERZĄT RZEŹNYCH

Uwagi ogólne

Zgodnie z ustawą z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu choro zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Wi (uwzględniając następne zmiany), badanie zwierząt rzeźnych i mit powiatowego lekarza weterynarii. Powiatowy lekarz weterynai i nadzoruje badanie zwierząt rzeźnych i mięsa oraz ustala rzeźnia obwody badania, wyznacza dla nich lekarzy weterynarii i inne osot do przeprowadzania badań.

Ubój zwierząt rzeźnych, których mięso ma być wprowadzi wykonywany jest wyłącznie w rzeźni. Do uboju w rzeźni mogą by zwierzęta rzeźne zaopatrzone w świadectwa miejsca pochodzenia a drób rzeźny wyłącznie w świadectwo zdrowia.

W zależności od wyniku badaoia mięsa rozróżnia się i odpowii O mięso zdatne do spożycia;

O mięso o ograniczonej przydatności do spożycia;

O mięso niezdatne do spożycia.

Mięso pozyskane ze zwierzęcia, którego uboju dokonani uznane za zdatne do spożycia lub o ograniczonej przydamoś z wyjątkiem mięsa, którego ocena wynika ze stwierdzenia | poubojowego zmian wskazujących na chorobę zakaźną lub podlega dodatkowemu znakowaniu. Mięso takie może być uż> własne potrzeby posiadacza zwierzęcia i nie może być wprowai

Mięso przeznaczone do spożycia może być wprowadzoi zaopatrzeniu w świadectwo przydatności do spożycia, wystawi towego lekarza weterynarii.

Lekarz weterynarii, który dokonał badania mięsa, określa stania mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia lub niezd cia albo nakazuje zniszczenie mięsa niezdarnego do spożycia.