191
Twierdzenie o funkcji uwikłanej
i z (57) wynika, że f(#(y)) = 0 w W. Reguła różniczkowania funkcji złożonej pokazuje wtedy, że
Jeżeli y = b, to <P(y) = (a, b) i f'(#(y)) = A. Wobec tego
(64) A4>'( b) = 0.
Z (64), (63) i (54) wynika więc, że dla dowolnego keR"
A*g'(b)k+A,k = A(g'(b)k, k) = A4>'(b)k = 0.
Zatem
(65) ^xg'(b)+Ay = 0,
która to równość jest równoważna z (58). To kończy dowód.
Uwńga. Wzór (65) wyrażony w terminach składowych funkcji f i g przyjmuje postać
i (Djfi) (a, b) (Dkgj) (b) = ~(Dn+kft) (a, b) j=i lub
Ff
gdzie 1 < i < n, 1 < k < m.
Dla każdego k jest to układ n równań liniowych, w których niewiadomymi są pochodne dgj/fyk (1 < j < h),
9.29. Przykład. Niech n = 2, m = 3. Rozważmy odwzorowanie f — (fuf2) z R5 do R2 dane za pomocą funkcji
x2,||y2,y3) « 2exL+x2yl-4y2+3, f2(xu x2, ylt y2,y3) = x2cosx,-6xl+2>-1-y3.
Dla a = (0,1), b = (3,2,7) mamy f(a, b) = 0.
Przekształcenie liniowe A = f'(a, b) ma względem baz standardowych macierz
f 2 3 1 -4 0]
Zatem
Widzimy stąd, że wektory kolumnowe macierzy [AJ są liniowo niezależne. Zatem Ax jest odwracalna, i twierdzenie o funkcjach uwikłanych gwarantuje istnienie odwzorowania g