12178073v9264706517087$4199537 n

Mm *<**<.•**/*■« .V

5.5. M.<kob.<^oc<:/\e metody badania Powj_ETRZv

Na początku ^vy' w*«k«. ^wti'^{/ ze} wzrostem zagrożeń zwi,, z działalnością człowieka, oasrąpil szybki rozwój metod pormam r,("/ys«/eó mikrobiologicznych powietrza Obecnie do wykryw^

I określania liczebności drobnoustrojów występujących w powiej srosujesię:

] Metody mikroskopowe - polegające na przepuszczeniu po. wietrzą przez filtr membranowy bądź umieszczeniu na drodze zassanego powietrza szkiełka powleczonego lepką substancją, na któryś osadzają się mikroorganizmy. Wyłapane w taki sposób drobnoustrój poddaje się barwieniu, a następnie zlicza się przy użyciu mikroskopu Metodami mikroskopowymi można wykryć poza żywymi równiej martwe mikroorganizmy, a także drobnoustroje trudno wzrastające na pożywkach Wadą tej metody jest trudność w identyfikacji gamm kowe) wykrytych mik/ootganizmów.

2 Metody hodowlane - oparte na zebraniu mikroorganizmów zawartych w powietrzu na powierzchnię odpowiedniej pożywki Po Inkubacji wyrosłe kolonie zlicza się, a wynik podaje w jtk/m’. Stosują; metody hodowlane, moż.na zliczyć tylko i wyłącznie komórki rjwt //Jolnc do wzrostu na danej pożywce, natomiast istnieje możliwość Identyfikacji wyizolowanych drobnoustrojów. W celu pozyskania ba danego maie/ialu najczęściej stosuje się metodę sedymentacyjną lob zderzeniową.

Metoda sedymentacyjna Kocha to najstarsza, a zarazem najprostsza metoda wykorzystująca silę grawitacji. Polega na swobod-riym opadaniu komórek zawartych w powietrzu na odkryte szalki Pen lego z pożywką suitą. Po ustalonym czasie ekspozycji płytki pod doje się inkubacji w odpowiedniej temperaturze, a następnie zlicza wyrośli• kolonie. Obliczenie liczebności drobnoustrojów opiera się ra założeniu OinglfaiilkicgO, że w ciągu 5 minut na 1 nr powierzchni póżywki osiada tyle komórek drobnoustrojów, ile znajduje się w ’• m powietrza.

Ż1'I