133
W sposób umowny powierzchnie napawane oznacza się tak samo jak powłoki, przez wykreślenie grubej linii punktowej, równoległej do zarysu powierzchni napawanej (rys. 5.4c). Obszar napawania przy zaczernionym przekroju napoiny lub zaznaczonej umownie wykreśla się cienkimi liniami ciągłymi.
Napoiny są elementami nakładanymi na materiał, z którym tworzą jednolitą całość. Jednak ich właściwości różnią się z reguły od właściwości pozostałego materiału napawanego. Dane jakościowe i instrukcje napawania trzeba umieścić w wymaganiach technicznych.
W zapisie konstrukcji zgrzewanych nie jest istotne wyjaśnienie samego kształtu zgrzeiny, ponieważ zależy on w głównej mierze od zastosowanej metody zgrzewania, ale jednoznaczne i czytelne wskazanie tego sposobu łączenia części konstrukcji.
Zgrzewanie służy do łączenia stosunkowo cienkich blach, o grubości do 3 mm. Obraz połączenia jest w tej sytuacji z reguły bardzo mały w stosunku do całego rzutu, na kórym został przedstawiony, i stąd może być słabo czytelny.
Polska Norma PN-89/M-01139 dopuszcza dwa sposoby zapisu postaci konstrukcyjnej połączenia zgrzewanego.
Pierwszy z nich jest nazywany uproszczeniem i pozwala na wyjaśnienie budowy połączenia w sposób obrazowy. Drugi sposób to przedstawienie umowne za pomocą oznaczenia symbolowo-liczbowego.
Nakładkowe bądź zakładkowe złącze zgrzewane przedstawia się z pominięciem zmian kształtu powstałego w procesie zgrzewania lub podczas wstępnego przygotowania garbów. W owalnym przekroju poprzecznym zarys zgrzeiny (o osiach równych 5 >/ś i 1,5 y/s, gdzie s grubość cieńszej z łączonych blach) należy rysować grubą linią ciągłą (rys. 5.5a, 5.6a). Krawędź styku brzegów łączonych w obszarze zarysu zgrzeiny zaznacza się cienką linią ciągłą, a oś zgrzeiny cienką linią punktową.
Pola przekroju poprzecznego zgrzeiny nie kreskuje się!
Dopuszcza się zaczernianie przekroju poprzecznego zgrzeiny typu punktowego (rys. 5.5a) i liniowego (rys. 5.6a).