przeprowadza się tak samo jak w próbie Neera (zapalenie ścięgien stożka rotatorów, jego uszkodzenie, cieśń podbarkowa).
Dla oceny stożka rotatorów bardzo ważne jest ustalenie wyjściowej stabilności barku, gdyż wszystkie pochodzące ze stożka rotatorów objawy podmiotowe i przedmiotowe (np. tkliwość uciskowa nad przyczepem dalszym stożka rotatorów, zapalenie jego ścięgien) są często wtórnym rezultatem wcześniej występującej niestabilności stawu ramiennego.
Cieśnią wewnętrzną nazywa się zjawisko cieśni śródstawowej, do której dochodzi, gdy bark jest w ustawieniu odwiedzenia i w rotacji zewnętrznej. W tej pozycji 90°-90° dolna powierzchnia tylno-góma stożka rotatorów wchodzi w kontakt z tylno-górnym obrąbkiem panewki i ulega „przyszczypnięciu” pomiędzy obrąbkiem a guzkiem większym kości ramiennej.
Badanie niestabilności przedniej
Próba szufladowa przednia (próba barku Lachmana) służy do stwierdzenia, czy pacjent cierpi na niestabilność przednią (tj. wiotkość przedniego przedziału stawu ramiennego). Głowa kości ramiennej ulega w panewce biernemu przemieszczeniu w przód wraz z barkiem.
Przednia próba obawy (crank test) służy do wykrywania (nawrotowej niestabilności przedniej.
- Pacjent leży na wznak na stole do badań z barkiem ułożonym na jego krawędzi
- Ramię pacjenta jest odwiedzione o 90°; badający chwyta jedną ręką łokieć pacjenta i powoli wykonuje jego rotację zewnętrzną
- Drugą rękę układa się z palcami ułożonymi od dołu na głowie kości ramiennej i delikatnie uciska ją w przód
- Próbę uznaje się za dowód niestabilności przedniej, jeśli pacjent lęka się kontynuowania tego ruchu, wyrażając swoje obawy słowami, mimiką czy odruchowym skurczem mięśni barku
pi?-/.)-> ą/ĆA-Ć
- Próbę można także wykonać w odwiedzeniu o 45° i o 135°. W odwiedzeniu p^45,° ?
próba powoduje ucisk na kompleks podłopatkowy i pośrodkowe więzadło GH. Przy odwiedzeniu ponad 90° dochodzi do ucisku kompleksu dolnego więzadła GH
Próba uwolnienia przedniego pozwala na wykrycie ewentualnej niestabilności przedniej.
11