135 4

Rys. 4.156. Przepustnicę płaską można doraźnie naprawić przez rozgięcie

w komorze od górnej krawędzi komory, tzn. od płaszczyzny podziału komory pływakowej i jej pokrywy. Wysokość poziomu można łatwo zmierzyć linijką lub suwmiarką.

Jeżeli poziom jest niewłaściwy, można go zmienić przesuwając zamocowanie pływaka na iglicy. Jeżeli iglica nie ma rowków dla różnego zamocowania pływaka, wówczas można je naciąć lub wypiłować w odpowiednich odległościach.

Gdy komora pływakowa stanowi nierozłączną całość z kadłubem gaźnika, wówczas rurkę pomiarową mocuje się do specjalnej nakrętki z końcówką, zakładanej w miejsce nakrętki osłaniającej główną dyszę paliwową. Dla różnych gaźników trzeba mieć przygotowane odpowiednie nakrętki z końcówką do rurki pomiarowej.

Przepustnica. Przepustnicę kwalifikuje się do naprawy po sprawdzeniu luzu osadzenia jej w kadłubie gaźnika. Pobieżnie można określić to ręką „na wyczucie”, dokładnie zaś — przez zmierzenie średnic przepustnicy i otworu w komorze zmieszania gaźnika.

Przepustnica powinna być osadzona z luzem rzędu 0,05—0,08 mm. Jeżeli luz ten wzrośnie o około 0,15—0,25 mm, osiągając wartości rzędu 0,2—0,3 mm w miejscach największego zużycia, należy wymienić przepustnicę na nową lub naprawić.

Naprawy samej przepustnicy na ogół nie przeprowadza się ze względu na trudności obróbkowe. Doraźnie można zmniejszyć luz i stukanie przepustnicy, głównie w przypadku przepustnicy płaskiej przez rozgięcie przepustnicy. Pamiętać przy tym trzeba, że przepustnicę są wykonywane najczęściej jako kruche odlewy i przy rozginaniu trzeba postępować bardzo ostrożnie.

Jeżeli zużycie otworu komory zmieszania gaźnika w miejscu współpracy z przepustnicą przekracza 0,15 mm, wówczas otwór należy rozwiercić lub wytoczyć w celu usunięcia rys i owali-zacji. Ponieważ nie stosuje się nadwy-miarowych przepustnic, po wytoczeniu otwór komory zmieszania trzeba tule-jować w celu uzyskania wymiarów odpowiednich dla nowej przepustnicy. W tym celu gaźnik należy całkowicie rozebrać, wybijając m. in. kołki prowadzące przepustnicy, zakończenie rozpylacza, wkładkę komory zmieszania itp.

Otwór komory zmieszania wytacza się na tokarce, przy czym jeśli otwór jest nieprzelotowy, jak to ma najczęściej miejsce, zamocowanie i wy-centrowanie gaźnika we wrzecionie tokarki może wymagać wykonania dodatkowych, specjalnych uchwytów.

Ze względu na cienkie ścianki korpusu gaźnika nie należy wytaczać grubszej warstwy niż 0,5 mm na stronę. Korpus toczy się przy dużych szybkościach skrawania, nieznacznym posuwie i małej grubości wióra (około 0,15—0,20 mm). Nóż powinien mieć wierzchołek zaokrąglony dla uzyskania gładkiej powierzchni i tylko ostateczną obróbkę krawędzi w głębi wykonuje się ostro zakończonym nożem.

Rys. 4.157. Przepustnica gaźnika skutera Wiatka 150

Tuleję wykonuje się najlepiej z brązu, przy czym jej średnica zewnętrzna powinna być pasowana do otworu komory zmieszania z wciskiem rzędu 0,01—0,02 mm. Tuleja powinna mieć

135