3. KOTŁY PAROWE
Zasadniczą częścią umożliwiającą uzyskanie, w szerokim zakresie obciążenia kotła, stabilnego zapłonu pyłu w niewielkiej odległości od gardzie ^ wylotowej jest stabilizator płomienia (rys. 3.54). Stabilizator za pomocą odpowiednio rozmieszczonych elementów o nieopływowym kształcie, tzw. zębów ru obwodzie wylotu z dyszy, wytwarza lokalną recyrkulację i spowalnia ruch cząstei węgla, aby bogata w paliwo mieszanka pyłowo-powietrzna miała równomieir rozkład i małą prędkość wypływu w strefie zapłonu, zanim nastąpi zmieszam; z powietrzem wtórnym i dopalającym. W pobliżu stabilizatora (strefa A) następu; wydzielenie części lotnych, ich szybkie spalanie (powstają tlenki NO*) i szybkę zmniejszenie stężenia 02. W strefie B, głównie na skutek zgazowania koksu prz* małym stężeniu 02, następuje wytworzenie składników redukcyjnych, które w strefi; C redukują tlenki azotu, powstałe w strefie A, w azot molekularny. W strefie D p doprowadzeniu powietrza trzeciego następuje dopalenie pozostałego koksiku.
Rys. 3.54. Zasada działania palnika niskoemisyjnego 1 - koncentrator pyłu; 2 - dysza powietrza; 3 - łopatki zawirowywacza powietrza wti 4 - łopatki zawirowywacza powietrza dopalającego (trzeciego); 5 - kierownica powi trzeciego; 6 - stabilizator płomienia
W celu uzyskania odpowiedniej jednorodności i koncentracji pyłu (bou-mieszanki) na wylocie z dyszy pyłowej stosuje się różnego rodzaju koncenti zagęszczające pył. W wykonaniu jak na rysunku 3.54 służy do tego wstępna c -Venturiego i koncentrator. Łopatki zawirowywaczy 3 i 4, podobnie jak w ukła z rysunku 3.14, wprawiają w ruch wirowy powietrze wtórne II i powietrze dopala III. Ponieważ zapłon mieszanki pyłowej powinien odbywać się bez ud powietrza wtórnego, przewód tego powietrza na wylocie 5 jest odchylorr zewnątrz. Podobnie strumień powietrza dopalającego jest silnie odchylon;. zewnątrz płomienia.
142