153 3

300

Rys. 7.38(ciąg dalszy). Projektowanie układu dekodującego U.D.: a) zbiorcza tabela. b) tabele poszczególnych funkcji. c) sterowanie ustawianiem przerzutnika q

^S1 " ^K3-

s0 = I3 K2 *	^K2	^K1 ^+ K3	^K2 ^1	*0	q ^+	^K3	^K2 ^1	n Itr 0 sz
= MUX (0,	1,	0, Kj +	q !^0	* Ę	Kq;	^K3	k2) «
= MUX [ 0,	, 1,	0, MUX	(q. a	\ (	, 1;	^Kl-	K0);	k3. k2

^5rs ^= K2	Kt KQ « MUX	(0.	0, 0. K2; Kj.	K0).	(7.72)
®MUX ^= ^3	^+ K2 ^+ K1 "	MUX	(1. 1. :<J. 1;	K3. K2)
^SDEC “ ^KZ ^yN ^= K0'	♦

Wartość funkcji Sq zależy m.in. od zawartości przerzutnika typu D przechowującego bit q. Wpis do tego przerzutnika q := q»x^ albo q : = q«><^ może nastąpić tylko dla mikroinstrukcji, odpowiednio, nr 5 (kod K = 1000) albo nr 6 (kod K = 1001). Wówczas sygnał ustawiający SjjctaW przerzutnika (patrz rys. 7.39) musi być nieaktywny czyli równy jeden. Dla pozostałych mikroinstrukcji (pozostałych kodów) SjjSTAW jest równy zero (aktywny) wymuszając stan q = 1. Wynika stąd tabela dla funkcji

^SIFTAW. ^{(rys- 7-38 C): okazu}J^{e sid}> ^{że s}USTAW.    ⁼ ®MUX' ^0dP^owiedni

fragment układu dekodującego przedstawione na rys. 7.39_; wstawiając do

niego realizacje funkcji (7.72) otrzymamy kompletną strukturę U.D.

zegar

Rys. 7.39. Ogólna struktura układu dekodującego U.D.

W celu zagwańantowania poprawnej pracy przerzutnika q, wpis sygnału q«x_N (q°x_N) następuje przy tylnym zboczu zegara podczas, gdy sterownik jako całość pracuje od przedniego zbocza.

Przedstawimy teraz przykłady programowania sterownika. Dla układu sterowania pracy pomp z przykładu 7.2, na podstawie sieci działań z cys. 7.27 a, można napisać mikroprograr, pracy sterownika przedstawiony na rys. 7.40 a oraz określić odpowiadającą mu zawartość pamięci ROM (rys. 7.40 b).