1557257r3501487673571 83642649 o

wytłoczeniem i odbiciem rzeczywiście istnieją *_>sn»;w ._%j>ntsun , ,*m*    _SM,.....

w wypadku nieistnienia takiego f*rzedmtołu Moh s loztozniftłt W\ohbt'WMą kataleptyczne, chwytne, tzn. takie, które są jasne, okwślouu l w\m<M*łv OW akataleptyczne. Te pierwsze pochodzą od przedmiotu i/v* \wi*lo Mule|ą* ego t '“I kryterium prawdy, drugie zaś nie pochodzą od r/c* \ Utulv'|ąće| <*t uh|n<ne t niewyraźne.

Wyobrażenia pozwalają wytworzyć się zrozumieniu, któic wmum w polędu to co dozna w wyobrażeniu. Zrozumienie przedstawiane Jest w łiutnte <tdów kataleptycznych. Do właściwego zrozumienia w \ koi \ slujc Mę dialcklykę

Stoicy uważali, że umysł ludzki jest „nie/aphtaną tablicą", ua klOicj powstają*■*■ wyobrażenia zapisują swoją treść. Pojęcia powstają na podstaw h o \ obi * 0 przechowywanych w umyśle oraz podobnych doznawanych w 1*10* * w pomaiUa to * o wspólne tym wyobrażeniom, wyrażane jest w formie pojęcia W lei* |*osOb powstała pojęcia naturalne, jednakowe u wszystkich, bo powstały w wyniku wvobtiivó wspólnych wszystkim.

istnieją również pojęcia wyrabiane prze/ wyobrażenia akateleply* m* ul* uu\|ą ou> odpowiednika w rzeczywistości. Są tworem umysłu, ktoi\ posiada dolno.* tworwttia różnych obrazów nierzeczywistych, lo przekonanie stało się podstawą pizyjęcia postawy min i mai i stycznej.

7.3. Antropologia

Natura jest harmonijna i boska. Człow iek pow inien dostosowa* się do uh i s* zgodnie z nią. Pneuma, Logos istnieje według swoich wiecznych praw t /Iow tek uuW* je tylko poznać i zgodnie z nimi postępować Zycie takie polega na osiąganiu * not. a to pozwala osiągnąć najwyższą doskonałość jednostki (cudąjmonlę) Popi ze cnotę Moi* \ rozumieli wiedzę, rozsądek i rozum. Ro/um powinien kierowa*' postępowaniem człowieka, podobnie jak Logos wszechświatem. Cnotą dla stoików było lówule* wyrzeczenie się, albowiem warunków decydujących o życiu niepodobna opanować om dobro wewnętrzne, które można uzyskać - jest to jedyne dobro ną|w> v l<t jest nim jedność mądrości i cnoty, niezależności i szczęścia)

Cnota jako usposobienie nie podlega stopniowaniu: kto nie ma pełnej cnoty, ule ma jej wcale. Paradoksem stoików był podział ludzi na dobrych i złych

Cnota jest dobrem samowystarczalnym. Poza nią wszystko inne jest obojętno, a więc: bogactwo, siła, uroda i zaszczyty. Chociaż są one obojętne, to można / nieb toblć dobry użytek drogą wyboru. W wyborze tym człowiek poslugiwn* się powinien rozumem. Rzeczy godne wyboru dzielą się na: duchowe (talem, parnię*, bystrość myślenia); cielesne (sprawność ciała, życie); zewnętrzne (posiadame dzieci, miłość, uznanie, majętność).