WartoŚ4^% nawiasach nie są obowiązkowe Nie powinno ich się mylić z wyrażeniami
M30;
M99;
wprowadzona jako Z, posuw jako F, liczba otworów jako T. Wiercenie otworów
w nawiasach objaśnionymi poniżej Komenda G65 wymaga adresu P, który koresponduje z numerem programu w pamięci układu sterowania. Kiedy umieścimy adres L, to makro podprogram jest powtarzany określoną przez L liczbę razy
W przykładzie pierwszym, podprogram 1000 jest przywoływany tylko raz, bez parametrów wprowadzanych do programu standardowego. Przywołanie G65 jest podobne, ale nie takie same. do przywołania M98. W tym samym czasie można dokonać do czterech przywołań (zagłębienie do czwartego poziomu).
Przykład 1: G65P1000; (wywołanie podprogramu 1000 jako makro) (zatrzymanie programu)
01000 (Makro Podprogam)
(powrót z Makro Podprogramu)
W przykładzie drugim, podprogram 9010 ma wywiercić kilka otworów, rozmieszczonych wzdłuż linii nachylonej pod kątem określonym przez argumenty X i Y, które są wprowadzone do linii komendy G65. Głębokość wiercenia jest
rozpoczyna się wr punkcie, w którym znajduje się narzędzie w momencie przywołania makro podprogramu.
Przykład 2: GOO G90 XI.0 Y1.0 Z 05; (pozycja narzędzi
(pozycja narzędzia)
G65 P9010 X.5 Y.25 Z.05 F10. T10, (wywołanie 9010) G28 M30;
09010, ~~
F#9;
WHILE [#20>0] DO_K' G91 G81 Z#26;“~ #2CN#20-1;
EF [#20 EQ 0] GOT05; GOO X#24 Y#25;
N5 END1;
(skośny w'zór otworów)
(F= prędkość posuwu) (powtórz T razy) (wierć na głębokość Z) (zliczanie ubytkowe) (wiercenie otworów) (ruch po linii pochyłej)
Dopasowywanie to przypisywanie kodów G do sekwencji G65 p####£. Np. w Przykładzie 2 łatwiej będzie zapisać:
W przykładzie 2 G93 zastąpiono G65 P9010. Aby blok ten działał musimy ustawić parametr zwaązany z podprogramem 9010 jako 93.
163