Rys.18.1. Wpływ stężenia węgla na twardość stali po hartowaniu przy różnym udziale w strukturze martenzytu wg [2]
Średnice krytyczne wyznacza się metodą doświadczalną lub obliczeniową. Druga metoda jest dogodniejsza i opracowana został# przez Grossmana. W metodzie tej średnice D oblicza się z zależ-* ności, która uwzględnia jednorodność chemiczną, wielkość ziarn|': byłego aus'tenitu oraz stężenie węgla i pierwiastka stopowego.
( 18.1) ć
DT °k. °k0«k..°........->k ,
IC 1 2 3 n'
gdzie: DjC - idealana średnica krytyczna podstawowa dla stali ,';S węglowej , zależna od wielkości ziarna i stężenia węgla £ - rys.18.2,
kj..kn - mnożniki hartowności dla poszczególnych pier- 1 wiastkóK/ stopowych.
W literaturze dostępne są informacje o hartowności w postać wykresów, na których Dj jest funkcją stężenia węgla, wielkość ziarna i mnożnika stężenia pierwiastka stopowego. Rozróżnię wykresy dla stali niskowęglowych (0,15-0,25%C), średniowęglowyc (0,25-0,60% C) i wysokowęglowych (0,75-1,25%C).
Dla jednorodnych stali niskowęglowych o danej wielkości ziar“ na wykorzystuje się następującą zależność empiryczną:
(18.2Ś|
DI = DIC ° W'
gdzie: DIC jest idealną średnicą krytyczną stali niestopowej o danej wielkości ziarna, fi jest funkcją stężenia w niej węgla,
X^ i Xc stanowi stężenie pierwiastka stopowego i w %
Funkcję i f.. można przedstawić w postaci szeregów potęgowych:
DIC = £ »CjV |
(18.3) |
fi = £ aijV |
(18.4) |
gdzie: j jest liczbą całkowitą dodatnią obejmująca zero. Współczynniki b . zmieniają się z wielkością ziarna. Współczynniki o j
b . i a.. są słuszne tylko w pewnych granicach składu dla każ-
C J 1 J
dego pierwiastka stopowego. Dla stal średniowęglowych średnice krytyczne oblicza się w ten sam sposób.Natomiast hartowność stali wysokowęglowej wyraźnie zależy od temperatury austenityzowa-nia. Dla danej temperatury austenityzowania hartowność określa się z równania:
Dr = D' fc n fi(Xi) (18.5)
gdzie: D£ stanowi idealną średnicę krytyczną stali odniesienia o ustalonym składzie chemicznym, fc stanowi mnożnik uwzględniający wpływ węgla. Można go zapisać w postaci:
fc=EbcjXcj (18.6)
Do określenia hartowności stali konstrukcyjnych stopowych ramach części praktycznej ćwiczenia został opracowany program komputerowy.
345