17(1) 4

17

Jak panowie z polityką,

Z Wiednia se sprowadzą granie:

Mnie zwać będą » dobrodziejką*:

Mego Wojtka »Jaśnie Panie*!

A gdy jadę do kościoła,

Luberya konie zacina,

Juz słysę jak naród woła \ ..

Wiwat pani Kogucina! /

Wojtku tobie fracek sprawię,

Sobie sal za reńskich dwieście:

Bez lato w kąpielach bawię,

W zimie bede siedzieć w mieście.

4    4

4

A gdy jestem /za granicą,

Wtedy myśląc zem Grefina,

Juz słysę jak mierncy krzycą: \

Wi geje Madam Kogucina! j ³

Do północka będę siadać,

Do południa leżeć w łóżku.

Po polsku nie będę gadać,

Jeno zawdy po frajcuzku.

Zapusce długie pazur}',

Gęba blada, kwaśna mina,

, f

Wierzchem jedwab — spodem dziury \ . . Wiwat pani Kogucina!    " / ^31S

WOJCIECH.

I cóz wy na to Stanisławie, prawda ze moja Kaśka do krzty na wielką panią wygląda. *

. i

STANISŁAW.

Widzę ja to państwo, ale ciekawa rzec, co to będzie, jeśli kiej stary Bartek wróci?

WOJCIECH (cicho do Stanisława).

Bodaj ze was tez, ze nie umiecie języka w gębie utrzymać, (głośno) Coś Mośka nie widać,

CHŁOPI ARYSTOKRACI

4