rozdział i
Źródeł geografii jako dziedziny życia ludzkiego upatruje się w starożytnej Grecji, skąd wywodzi się nic tylko nazwa, ale też dążenia do poznania i opisania otaczającego świata. W średniowieczu pojęcie geografia właściwie zanikło, znalazło się dopiero w dobie Odrodzenia w' pracach Johanna Schónera w 1533 roku [Lisowski 2003. s. 12], Uważa się, że geografia jako dziedzina naukowa powstała w XIX wieku. Stworzenie naukowych podstaw geografii przypisuje się m.in. Immanuclowi Kantowi (1724-1804), niemieckiemu filozofowi, który, omawiając szeroko zagadnienia przestrzeni trójwymiarowej w różnych kontekstach, odniósł się także do zróżnicowania przestrzennego zjawisk | Wprowadzenie do geografii... 2006, s. II). Dalszy rozwój nowożytnej geografii fizycznej opracował Aleksander Uumbolt (1769-185Ł>). uczony niemiecki, który w dziele Kosmos traktuje geografię jako naukę indukcyjną. /- kolei Karol Rittcr (1779-1859). także geograf niemiecki, w swoim 20-tomowym opracowaniu z zakresu geografii regionalnej położył nacisk na zjawiska społeczno-•gospodarcze, co niewątpliwie przyczyniło się do formowania się podstaw współczesnej geografii ekonomicznej. Prace tych wybitnych geografów spowodowały, ze w XIX w. geografia charakteryzowała się podejściem całościowym o charakterze syntez regionalnych [Węcławowicz 2003, s. 12]. Przedmiotem badań geografii stały się więc makroskopowe zjawiska występujące na powierzchni Ziemi, obejmujące zarówno przyrodę, jak i społeczeństwo. W efekcie geografia zaczęła koncentrować sic na dwóch przedmiotach badań: środowisku naturalnym oraz człowieku i jego działalności. Na początku geografia miała charakter idiograficzny, związany z opi sem rzeczywistości, obecnie bardzo silnie zaznaczył się w niej nurt nomotelyizny P°prz.ez dążenie do stwierdzania prawidłowości, i formułowanie uogo nic Ir/v kształcanych następnie w teorie i modele. . . _
Ostateczny podział geografii zarysował się po II wojnie światowej. '' tZ^ wyodrębniły się dwa nurty: geografia fizyczna, zaliczana do nauk pnyroa