1(2) 2

REHABILITACJA PSYCIIIATRYCZNA

REHABILITACJA-to usprawnianie, przywracanie choremu sprawności fizycznej i psychicznej przez złożone zespołowe stosowanie różnorodnych działań medycznych oraz oddziaływań o charakterze psychologicznym i pedagogicznym.

REHABILITACJA PSYCH lATRYCZNA-to system skoordynowanych oddziaływań społecznych, psychologicznych, wychowawczych i medycznych umożliwiających chorym psychicznie w miarę samodzielna egzystencję i integrację społeczną.

Zgodnie z definicją można powiedzieć, że rehabilitacja, to przywracanie tego co utracone. Choroba psychiczna jest czynnikiem powodującym utratę sprawności psychicznej, wyraźnie zaburza dostosowanie społeczne. Skutkiem jest niemożność pełnienia dotychczasowych ról społecznych, niezdolność do radzenia sobie w codziennym życiu, w pracy zawodowej oraz w komunikowaniu się i nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi.

ZASADY REHABILITACJI PSYCHIATRYCZNEJ

Zasada partnerstwa-polega na poszanowaniu praw i indywidualności pacjenta. Rehabilitacja ie.st prawem, a nie obowiązkiem chorego psychicznie, w związku z tym nie może być prowadzona wbrew jego woli i bez zgody. Zasada partnerstwa dotyczy również sposobu odnoszenia się do pacjenta. Należy przejawiać szacunek do chorego, szanować jego godność. Oddziaływania rehabilitacyjne powinny mieć charakter współpracy, a nie systemu nakazów.

Zasada wielostronności oddzialywań-obejmuje jednoczesne oddziaływania w różnych sferach życia codziennego: rodzinnej, zawodowej, towarzyskiej i społecznej. Wymaga to współpracy wielospecjalistycznego zespołu, dobrej znajomości problemów pacjenta i jego środowiska.

Zasada stopniowania trudności-obejmuje stosowanie różnych form pomocy choremu w zależności od dynamiki procesu chorobowego. Wymaga stworzenia systemu rozwiązań przejściowych: od całkowitego zastępowania chorego w decyzjach i działaniach w ostrej fazie choroby, aż do całkowitej lub prawie całkowitej samodzielności.

Zasada powtarzalności oddziaływań-dotyczy osób, u których proces chorobowy przebiega z okresowymi zaostrzeniami i po każdym trzeba powtórzyć nabyte już poprzednio umiejętności. U większości chorych efekty rehabilitacji mogą być tylko częściowe i nie można osiągnąć ani pełnego, ani trwałego powrotu do zdrowia.

Zasada jedności metod-polega na kompleksowym stosowaniu leczenia biologicznego i oddziaływań psychospołecznych taki sposób aby się dopełniały, a nie wzajemnie wykluczały: np. stopień obciążenia fizycznego (terapia ruchem, pracą itp.) powinien uwzględniać wielkość dawek leków psychotropowych i stan somatyczny pacjenta.

Zasada optymalnej stymulacji- zakład, że niewskazana jest nadmierna stymulacja lub jej brak. Niedobór bodźców wywołuje bierność, utratę zainteresowań, brak planów na przyszłość, brak dbałości o wygląd zewnętrzny, apatię. Objawy te obecnie SA uważane za objawy instytucjonalizmu (uzależnienia od szpitala), a dawniej uznawano za wyraz defektu schizofrenicznego. Wyniki rehabilitacji wskazują, że w wielu przypadkach są one odwracalne.