199 2

Rys. 5,85. Koło łańcuchowe naprawione przez przypawanie wieńca zębatego

Następnie dorabiamy wieniec zębaty, najlepiej ze stali 14 HG wg Polskich Norm i po przypawaniu go do piasty zużytego koła — nawęglamy i hartujemy tak, żeby twardość zębów wynosiła 60—63 HRC. Grubość warstwy na-węglanej powinna wynosić co najmniej 0,3 mm.

Można także przyspawać do piasty jeszcze nie obrobiony wieniec zębaty. Po elektrycznym przyspawaniu wieniec obrabia się wykańczająco wraz z piastą, a dopiero potem nacina zęby.

Przy tylnym kole motocykla najczęściej stosowane są wieńce zębate nitowane do piasty. W przypadku zużycia zębów, wieniec należy odnitować, najlepiej przez nawiercenie główek nitów od strony zużytego wieńca i przynito-wać na jego miejsce nowy wieniec. Do nitowania należy u-żywać nitów stalowych, przy czym samo nitowanie powinno być przeprowadzane na prasie, na zimno.

Nowe nity muszą być pasowane do otworów na wcisk.

Zdejmowanie i zakładanie kół zębatych łańcuchowych nie wymaga specjalnego omawiania, zresztą poruszane to było przy naprawie sprzęgła. W większości przypadków, do zdjęcia kół łańcuchowych, szczególnie małych kół napędzających, niezbędne jest używanie specjalnych ściągaczy. W razie ich braku można we własnym zakresie wykonać prosty ściągacz pokazany na rysunku 5.86.

Napęd wałem napędowym

W motocyklach takich jak np. AWO--425, Simson Sport, BK-350, EMW-R 35 i M-72 oraz skuterach Lambretta Ld 150 — napęd od silnika do tylnego koła przenoszony jest za pośrednictwem wału napędowego oraz stożkowych kół zębatych. Tego rodzaju przeniesienie napędu charakteryzuje się na ogół dużą niezawodnością działania i trwałością równą co najmniej trwałości skrzynki biegów. Mimo to mogą występować niedomagania tych mechanizmów wywołane normalnym zużyciem, błędami

Rys. 5.86. Prosty ściągacz do kół zębatych łańcuchowych (MZ ES-250)

eksploatacyjnymi lub ukrytymi wadami materiałowymi względnie montażowymi. Jako najczęściej spotykane niedomagania można wymienić:

— wyłamanie zębów kół zębatych,

199