HI^DZTWDJEMICH
cedowało, źe w^ej, które de-Bie niewoli zaprzestało sta-ełnie na znaczeni, nowych uogól-«=uych od do— :_haterów w li-T nie od razu *en temat oko-c * że droga któ-Ł spodległoś ci ,:nip rc nizm idei i ich łi eJdekiedy wręcz
ewolucyjne przetoka dostarczyły Łach nacjonalis-pozytywnym u-ebezpieczeństwa ix» wielkiej,ro-crarakterystyez-|w«j "Ojczyzna"
f*Dzieci Lwowa", «cy "Na obczyź
v
181
nie®, Z. Sikorskiej “Ania i jej przyjaciele", Z. Szczuckiej "Pożoga" itd. Jedynie nieliczni twórcy nie ulegli temu schematowi, pogłębiając problematykę i naświetlając w sposób właściwy zdarzenia minionych czasów. Jako przykłady można przytoczyć książeczki "Henryś" /1919/ Hertza /1872-1952/
i "Bohaterski miś" B. Ostrowskiej /1881-1928/
Spośród utworów powstających w pierwszych latach' powojennych większą wartość wychowawczą miały te, które nawiązywały do młodopolskiego nurtu powieści krajoznawczej,niekiedy przybierające charakter zbeletryzowanych pogadanek, jak np. niektóre prace Aleksandra Janowskiego /1866-1944/• Lo roku 1926 wydał on m.in. takie pozycje, jak “Jędrek-Mędrek w Honolulu" /1920/, "Samolotem nad Polską" /1921/, "Kad polskim morzem" /1922/ czy "Nasz plac" /1925/• Podobnie potraktował swoją książkę pt. "Siła serca" /1922/. J. Kaden Bandrowski, krajoznawczemu celowi podporządkowała "Jacka w PoznaniunA92'/
J. Jaworska, podobny charakter miała książka H.Boguszewskiej i H. Kuźniewskiej pt. "Historia jednego roku* /1926/• -
Spotykamy w tym okresie w książkach dla młodzieży również inne tematy. Na wspomnieniach z lat dzieciństwa oparł swoje trzy zbiory opowiadań dla młodzieży J. Kaden Bandrowski. Były to"¥akacje moich dzieci" /1924/, "Miasto mojej matki" /1925/ oraz “W cienin zapomnianej olszyny" /1926/. Pisanie powieści historycznych kontynuował wspomniany wyżej B, —V Jezierski, autor m.in."Bycęrza bez skazy" /1916/, "Za wiarę i ojczyznę* /1920/, "Bohatera Woli" /1921/• Piękną książkę o akcji ratowniczej po katastrofie sterowca Nobillego pt*| MNa ratunek® /1926/ napisała S. Sempcłowska. Wyróżniały się ta&ie
,