1 (193)

195

Witolda Makowieckiego• Czasy napo^eonidy ujął Kazimierz Konarski w utworze "Złączym się z narodem/ 134-6/. Podejmowano też próby opracowania w przystępnej fornie biografii wielkich ludzi. Janina Broniewska napisała ⁿ0 człowieka, który się kulom nie kłaniał" /l949/» Helena Bobińska wydała pracę pt. "Maria Skłodowska-Curie" /1945/. A. i Cz. Centkiewiczowie kontynuowali tematykę eskimoską w "Odarpim, synu Egigwy" /1949/.Problematykę sportową wniósł swoją "Opowieścią olimpijską* /1948/ Jerzy Broszkiewicz.

Rzadziej uprawiano prozę współczesno-obyczajową czy też powieść historyczną dla dzieci, nie mówiąc już o dzieciach młodszych. Dla tej kategorii wiekowej wpływ doświadczeń okresu międzywojennego był zdecydowanie większy niż w twórczości dla dzieci starszych i młodzieży. W epice prozatorskiej dla dzieci rzadko pojawiał się temat środowiska rodzinnego czy szkolnego. Także tematyka obyczajowa, niezmiernie aktualna wobec przejść wojennych dzieci i przemian w moralności społeczeństwa, była podejmowana jedynie w nielicznych wypadkach. Hawet motywy wojny i okupacji, tak modne w utworach dla dzieci starszych i młodzieży, w książkach dla młodszych czytelników były rzadko realizowane. Przykładami prac o tematyce wojennej są Janiny Broniewskiej "Czołg porucznika Kukułki" /1945/ i "E-iip i jego załoga na kółkach" /1949/ oraz Zuzanny Rabskiej "Przygody Grypsa w zburzonej Warszawie" /1947/, opowieści dostępnej raczej dla dzieci starszych. Problemy obyczajowe ujęła Helena Bobińska w książeczkach "O kotku góralu" /1949/ oraz "Lipniacy" /1949/, Maria Kownacka w "Kajtkowych przygodach^M /1948/ oraz Irena Jurgielewiczowa w opowiadaniu "0 czterech