1134

— 8 —

163. 167 (o Suchodolskich), 169 (o Machowskich), 189. 191. 193. 195. 197. 199. 201, 203. 205 (o Zamojskich, Romiszowskich), 209.. 277. 283. 285 (o Rokoszach), 297. 299 (o Oleśnickich), 307. 315. 317. 335. 355. 365. 478. 480. 482 (o Jordanach herbu Trąby) 489. 564. 565 (o herbach Krupek i Helth miejskiego właściwie pochodzenia), 653. Nawet w środku jeszcze XVII wieku— blisko w sto lat później—kazał Hieronim Radziejowski podkanclerzy koronny dodrukować karty o pochodzeniu swej; familii do herbarza Paprockiego. Już uczony bibliograf Józef Andrzej Załuski użalał się na niesłychaną rzadkość całkowitych exemplarzy Herbarza Paprockiego, tak iż zaledwie z pięciu zdołał skompletować swój biblioteczny ęxemplarz, znajdujący się dziś w cesarskim publicznym księgozbiorze, petersburskim, mieszczący przy końcu dopisaną w XVIII wieku wiadomość o rodzinie Bystramów. — Powyższe dzieło: Herby rycerstwa polskiego, zamierzał synowiec sławnego naszego heraldyka, jezujta Łukasz Paprocki zmarły r. 1657, uzupełnić i na nowo wydać: lecz ta obietnica skończyła się na ogłoszeniu wiadomości 0 początkach herbu Grzymała i rodowodzie Potulickich,_; które dodał przy końcu do dzieła swego: Łaski cudowne przy kościele sierpskim Wniebowzięcia Bogarodzice Panny w województwie plockiem opisane. Warszawa 1652; w 4tcc. Prace dwóch innych dopełniaczy Paprockiego z XVII wieku, jako to: Stanisława Bara-* nowskiego z Rzeplina: Uzupełnienia z przydatkiem niektórych familij przedtem opuszczonych r. 1635, tegoż: Klejnoty domów i familij starożytnych sporządzone r. 1671 (w których wywody genealogiczne przeszło 300 rodzin pruskich, opisał), oraz ks. Wojciecha Wijuka KojaJowięza: O klejnotach albo herbach niektórych familij stanu . rycerskiego w prowincyach i wielkiego księstwa litewskiego, przez Michała Marcina Szęciłłę Soc. Jes. przełożone r. 1739, dotąd jeszcze w rękopisie pozostają.

13)    Upominek albo przestroga zacnemu narodowi polskiemu i wszel

kim stanom wielkiego księstwa litewskiego najmiłejszy sługa i brat na to interregnum oddaj e; napisany i wydany w r. 1587; bez miejsca druku; w 4tce, arkuszy 10; prozą. —- Pomimo jadowitej złości, jaką w tem bezimiennie wydanem dziełku Paprocki wywarł przeciw Janowi Zamojskiemu i przeciw rządom zmarłego króla Stefana Batorego, wysławiając zbytecznie partyą przeciwną Zborowskich: posłużyć ono może dla wielu nieznanych szczegółów w niem zawartych jako materyał historyczny owych czasów.    » .

14)    Pamięć nierządu w Polsce przez dwie fakeye uczynionego w roku 1587, którego skutki co dalej to gorsze, a ku wielkiej się skazie Rzeczypospolitej zaczęły; napisana i wydana r, 1588; bez miejsca (właściwie w Pradze drukowane) w 4tce, kart 32; przypisane Wilemowi z Rozemberka najwyższemu bur-grabi czeskiemu. — Pisemko uszczypliwe wierszem przez Paprockiego, jako gorliwego Maxymilianistę, przeciwko Janowi Zamojskiemu również wymierzone.— W znacznych wyjątkach oddrukowane powtórnie w 48 zeszycie Biblioteki polskiej, przy końcu Paprockiego dziełka Hetman str. 40—67.

15)    Ogród królewski, w którym, o początku cesarzów rzymskich, arcy-książąt rakuskich, królów polskich, czeskich,'książąt szląskich, ruskich, litewskich, pruskich, rozrodzenia ich krótko opisane najdziesz. Druko-