1 (196) 3

198

dawnietw zlikwidowało etan dowolności w doborze wydawanych książek dla młodego czytelnika, Nie wszystkie jednak reformy okm-s&y się pozytywne dla literatury. Próba zastąpienia dotychczasowej twórczości, często bazującej na burżuazyjnym systemie pojęć i wartości, wydawnictwami o jednolitej tendencji ideowej wskutek przyczyn obiektywnych i subiektywnych nie przyniosła spodziewanych efektów. Powstające utwory często stały na niskim poziomie artystycznym, literaturę zastępowano publicystyką. Przyczynami obiektywnymi było niewątpliwie zbyt wąskie pojmowanie pojęcia literatury realizmu socjalistycznego oraz administracyjne, często niekompetentne ingerowanie w warsztat twórczy pisarza. Subiektywnym zjawiskiem,które nie przyczyniało się do podniesienia poziomu oddawanych do druku prac literackich, była przede wszystkim sprawa świadomości niektórych twórców pierwszych lat powojennych, w większości przecież szukających kontaktu z lewicą dopiero w Polsce Ludowej, Niepełne rozumienie przez nich zachodzących przemian prowadziło w konsekwencji do uproszczeń i schematów.

Postulaty wobec literatury dziecięcej i młodzieżowej sprowadzały się przede wszystkim do tego, aby lekturę młodego czytelnika nasycić współczesnością, problematyką budownictwa socjalistycznego i moralności socjalistycznej. Przemiany następowały jednak powoli, nie wszyscy dotychczasowi twórcy chcieli, niektórzy nie potrafili, uznać racji nowych założeń polityki kulturalnej. Rygorystyczne postępowanie wydawnictw, odrzucanie prac, które nie odpowiadały założonym kryteriom, doprowadziło do spadku ilości utworów pisarzy rodzimych,Powstałe braki próbowano uzupełnić tłumaczeniami, przeważnie z