6. Podawanie tlenu do worka samorozprężalnego. | |
Tlen podawany jest przez zastawkę wdechową, jego stężenie regulowane jest natomiast długością dołączonej do worka samorozpręźalnego karbowanej ruty (alternatywnie można przyłączyć worek oddechowy). W czasie resuscytacji obowiązuje zasada stosowania jak największego stężenia tlenu do oddychania (100%). |
PODSTAWĄ DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH |
R — \ JPP*. o2 |
JEST ZABEZPIECZENIE DROŻNOŚCI |
DRÓG ODDECHOWYCH HM | |
Worek sainorozprężalny przystosowany do wentylacji mieszaniną wzbogaconą w tlen (02 - miejsce podłączenia dopływu czystego tlenu; R - rura karbowana, której długość determinuje zawartość tlenu w mieszaninie gazów7) |
34 |
Przyczyny niedrożności dróg oddechowych |
Rozpoznanie niedrożności dróg oddechowych |
• Górne drogi oddechowe | |
- język - obrzęk tkanek miękkich, ciało obce - krew, wymiociny |
• PATRZ ruchy klatki piersiowej / brzucha |
• Krtań |
• SŁUCHAJ szmery oddechowe, chrapanie, |
- skurcz, ciało obce • Dolne drogi oddechowe |
bulgotanie |
- wydzielina, obrzęk, krew - skurcz - aspiracja treści pokarmowej |
• CZUJ powiew wydychanego powietrza |
35 |
36 |