1 (99) 3

Spadniesz do rowu — mówić ci znowu?

Możesz mieć dreszcze — mówić ci jeszcze?

Deska się zwali — mówić ci dalej?

„Oj, nie szalej, czaplo, nie szalej! Mówić ci dalej?” Oczywiście: O Marku, który poszedł na jarmarek, kupił sobie oś; o Michałach, które tańcowały. A można jeszcze dopisać do ludowych inne pleciugowe pogwar-ki, choćby takie, jakie proponuje Ludwik Wiszniewski:

Rak

chodzi tak...

Ma długie kleszcze, powiedzieć wam jeszcze?

Jeż chodzi też,

' idzie po ścieżce,

powiedzieć wam jeszcze?

Raz

okoń pasł w jeziorze leszcze, powiedzieć wam jeszcze?

Ttfa zasadzie podobnej do ludowej piosenki: Maryna, gotuj pierogi... zbudowany jest wierszyk Chotomskiej Szczupak.

Raz rybaczka do rybaka powiedziała — złap szczupaka!

—    Gdzie ten szczupak? Gdzie być może?

—    Szczupak pływa po jeziorze.

—    W tym jeziorze wody sporo, czym wypłynę na jezioro?

—    Łódź rybacka stoi w trzcinie. Weźmiesz wiosła i popłyniesz.

—    W co szczupaka złapię, żono?

—    W sieć przez mnie uplecioną.

—    Czym wyciągnę sieć z pourrotem?

—    Sieć wyciągniesz kołowrotem.

—    Jak szczupaka wyjmę z sieci?

—    Sam ci z sieci w ręce wleci.

—    W czym, przyniosę ci szczupaka?

—    Stary worek leży w krzakach.

Na rybaku cierpnie skóra:

—    Miła żono, w worku dziura,

Szczupak umknąć jeszcze może, gdzie go znajdę?

—    Au? jeziorze.

—    W tym jeziorze... itd.