2012 12 18 24 17

i

Opl • Nawet najhardziej drobiazgowy opla ni* j««t w status

pr»yn*)mM$l w i-ieyblisenlii uchwycić pojęcie krajobraeu i tt>, k&ftiwm# etęje się jego statyczne odwzorowanie Usyifceś jna! poprze*. opis, plan, widok (film) i model.

Iowo ptr«4*i*wił> określonego widoku, co często powoduj# nieifamZ wartości opisu jsko metody odwzorowanie. Tymczasem peiwril uchwycenie ner egu zagadnień niedostępnych dla plami esy d***

W azs zeg/dnofk i opis umożliwia:

łatwe zostawiania porównawcze, gdy chodzi o odniesienie <fo ^ nych już skądinąd krajobrazów,

—    formowania uogólnień 1 eliminację niepotrzebnych swiegMśw, m dla rysunku czy fotografii nia jest rzeczą łatwą,

—    ujęcie prostym sposobem szeregu nieuchwytnych innymi metedo-mi składowych krajobrazu, jak np. jego nastroju, ogólnego cherskterą, kolorytu itp.

Opis )«-H więc najprostszym sposobem formułowania systematyki ty* pów, form krajobrazowych, ich odmian itp.

Plan, Przedstawia on krajobraz w dwuwymiarowym ujęciu, Stano-wi najprostszy sposób zorientowania się w charakterze i szczegółach krajobrazu. Tak więc zwykle mapy i plany topograficzne, Jeśli są odpowiednio przygotowane, dają wyczerpującą dwuwymiarową informacja o krajobrazie danej okolicy oraz sugestie odnośnie do trzeciego wymiaru Umiejętność „czytania" mapy, połączona z wyobraźnią przestrzenną, pozwala na dość dokładna zorientowanie się w charakterze krajobrazu, Ha* noszenie zaś na nią za pomocą odpowiednich legend określonych danych stanowi jeden z zasadniczych elementów pracy nad architekturą kraj* obrazu.

Perspektywiczny widok i panorama. Stanowią one niezbędne dopełnienie planu, które pozwala na trójwymiarowe uchwycenie wnętrza krajobrazowego. Wnętrze bowiem w stosunku do punktu, z którego jest oglądane, podzielić można na szereg widoków. Przyjmujemy, U miarą „widoku" jest zakres widzialności przy spojrzeniu w określonym kierunku, który odpowiada w przybliżeniu kątowi 90°. W przypadku, gdy rozglądamy się dookoła z tegoż punktu, mamy do czynienia z zespołem widoków, czyli z panoramą odpowiadającą kątowi do 380°. Na te) podstawie można odwzorowywać wnętrze, wykonując rysunki czy fotografie lub fttm. W przypadku, gdy mamy do czynienia z przesuwaniem się punktu patrzenia w określonym kierunku (np. wzdłuż drogi) i wykonujemy kolejno rysunki czy zdjęcia, powstaje seria widoków lub panoram. Wymagają one zawsze naniesienia na orientacyjny plan z numerowaniem. Fragment widoku stanowiący jego wyróżniający się ośrodek •możemy określić mianem motywu. Podane pojęcia objaśniono szczegółowo na tablicy VIII.

ar***

nie, a