166
METODY OPRACOWYWANIA MAP WMffMfU ARCHITEKTONICZNO*RRAJOnt\A‘//OWfl »»
Mapa wartości krajobrasowych stanowi mi«1mUu podsumowanie badań kameralnych i terenowych, Jest więc a jadnej strony — wypadkową tych badań, z drugiej — zawiera element wartościowania krajobrazu Jako całości. Wartościowanie to nie nurt* być subiektywna i musi polegać oa gruntownych opracowaniach zarówno &|*w'Jalistyoanyoh, Jak i architek-toniczno-krajobrazowych.
Opracowywanie mapy wartości krajobrazowych dzielimy na:
— wyznaczanie jednostek architek toniłiario-krajabraaowyeh,
— wartościowanie elementów krajobrazowych w obrębie poszczególnych jednostek.
3.1. WYZNACZANIE JEDNOSTEK ARCHITEKTONICZNO—KRAJOBRAZOWYCH (fahl. IX)
Podstawę podziału w zakresie regionów stanowi geograficzny podział Polski na różne typy, formy 1 odmiany krajobrazów*. Podział na jednostki wykonujemy w obrębie tych właśnie makro- i mezoregionów geograficznych.
Ogólnym założeniem podziału jest nieporównywalność krajobrazów, zatem niemożność wartościowania ich na tej zasadzie. Trudno bowiem porównać krajobraz nadmorski z wysokogórskim i określić, który ma większą wartość. Ta właśnie nieporównywalność krajobrazów dyktuje konieczność podziału opracowywanego terenu na planie czy mapie na jednostki możliwie jednolite pod względem fizjonomicznym. Przykładowo: równina pokryta grupami zabudowy lub wzgórza zarosłe lasami i Jłeźńymi polanami. Jako kryteria podziału na Jednostki przyjmujemy.
— formy ukształtowania terenu,
pi formy pokrycia terenu.
Zgodnie z geograficznymi właściwościami terenu wybieramy typowe, ogólne formy morfologiczne. Na przykład na obszarze tzw. Jury Krakowskiej (a właściwie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej) będą to tereny płaskie, silnie sfalowane, wzgórza i doliny bez ostańców skalnych i z ostańcami skalnymi. Kolejno oznaczamy je literami dużymi, np. od A do D oraz wyznaczamy ich granice na mapie, numerując kolejno według podziału Ai itd.,'Bi itd. aż do końca.
Podobny podział — tym razem z punktu widzenia pokrycia — wprowadzamy w obrębie poszczególnych Jednostek, np. dla: zwartej zabudo-
Por. J. Kondracki, Geografia fizyczna Polski, Wariuwa IMS.