2012 12 18 42 08

131

Tereny tieteni otwarte (dostępne)

Rys. 4-3. Fragment projektu Parku Kultury w Warszawie (proj. A. Scholtz)

Parki ludowe dzieli się na kilka części — sektorów o funkcjonalnym przeznaczeniu. w których realizowany jest bogaty program wypoczynku czynnego. Są to:

a)    sektor kulturalno-społeczny — hale widowiskowe, kluby, kina, tereny wystaw (ogrodniczych, technicznych), pawilony promocji i reklamy itp.;

b)    sektor rozrywkowo-zabawowy - wesołe miasteczka, tereny rozrywkowe typu, .Disneyland” itp.;

c)    sektor kultury fizycznej - boiska sportów masowych, hale gimnastyczne, kąpieliska i kryte baseny, sztuczne lodowiska, tory rowerowe, wrotkowiska itp.;

d)    sektor wypoczynku biernego — kameralne place widokowo-wypoczynkowe, solaria, tereny campingowe, czytelnie, tereny gier ogrodowych (np. gigant-szachy, mini-golf, kręgielnie, bilard terenowy, pola golfowe) itp.;

e)    sektor dziecięcy (przeważnie ogrodzony) - plac zabaw z nowoczesnymi urządzeniami zabawowymi i wodnymi, „wioska indiańska”, kolejka ogrodowa itp.;

f)    sektor administracyjny - budynki administracyjne, zaplecze gospodarcze dla firm obsługujących teren itp.;

g)    sektor obsługi i deszczochrony, mała gastronomia, kawiarnie, restauracje, pijalnie, kioski, parkingi itp.

Procentowy podział obszaru parku ludowego wg normatywów przedstawia się następująco: 50% terenu przeznacza się na wypoczynek bierny, 30% na czynny (sport), 10% na widowiska i zabawy oraz 10% na ośrodek usługowo-gospodarczy.