2012 12 18 13 28

5—33. Vme» (Frania). Otwarcia azenUaowt

podkreślone ponadto kolorystycznie, pozwoliło na inyrtfłr zwartość mmn przy jednoczesnej ich przewlewnośd I atrakcyjności widoków praż birmmiu hI ny (II. 5—34, 5—35).

Kontrastujące z otwarciami szczelinowymi otwarcia szerokie, o    wy

raźnie leżących, mają przeważnie charakter krajobrazowy. Otwarcie tmvb* wprowadza w zwartość wnętrz poważny wyłom, gdyż zastępowe eiddedy ak ścianę lub jej fragment bliższym lub dalszym wfdokSes (NL 5—3Ó, S—37). Pr* szerokie otwarcie wnika do wnętrza wiele elementów spoza danego    ©

stwarza niekiedy tak wiele momentów zainteresowania, że całe wnętrza prze-kształcą się niemal w zespół punktów widokowych zwróconych i. ssarefcfenu otwarciu, a nie ku wnętrzu. Otwarcie szerokie wpływa więc Tdrryimrwh na łączenie się szeregu wnętrz i może przekreślić walory jednofaośd wętra prostego.

Otwarcie obojętne występuje najczęściej w zespołach XIX-1 XX-wieezaych o pnt-krojach ulicznych szerszych od wysokości obudowy. Powstają przy tym proporcje otwarć bliskie kwadratowi lub otwarcia o proporcjach nie przekraczających Mdi kwadratów w układzie poziomym. Podobne proporcje występują także bardzo często w zespołach urbanistycznych współczesnych osiadli mieszłaaśowydL Otwarcia obojętne pozwalają na mniejszy wgląd w sąsiednie zespoły przestrzenie niż otwarcia szerokie, lecz I one stanowią również połączenie wzrokowe wnęorz z otoczeniem, sygnalizując widoki krajobrazu miejskiego, umiejscawiając, lokałizfr-jąc jak gdyby oglądane wnętrze w jego tkance.

Wpływ otwarć tego typu na zwartość wnętrza zależy od skali wnętrza, a zzeem i odległości, w jakiej obserwator może się od tych otwarć znaleźć. We wnętrzach rozległych, gdzie widok zewnętrzny zawarty w otwarciu zbliży się pozornie do ścian wnętrza, otwarcie obojętne narusza zwartość wnętrza znacznie maiej atż *e wnętrzach niewielkich, gdzie zewnętrznyobraz w otwarciu mieści się niemal całkowicie w polu ostrego widzenia.

Wszystkie wyżej omówione otwarcia mogą mieć odmienne macrpnie, w EŚeacad od funkcji i treści, jakie będą spełniały, czy zawierały, a zatem i od tego, jakie napięcia będą wywoływały. Ze względu na różnorodność funkcji, rozróżnić trzebi podstawowe rodzaje otwarć: kierunkowe, dominujące oraz bierne.

Otwarcie kierunkowe zawiera elementy widoku nasyconego liniami wyprowadza-jącyml wzrok poza analizowany układ. Przez to otwarcie płynie ruch pieszy łeb kołowy wszelkiego rodzaju. Przyciąga ono wzrok zarówno formą jak i arthitektm

ruchu. Umiesz* nim, charakter Otwarcie kleru bardzo silny. J« otwarcia kleru dostrzegane pr otwarć kierunl niczyć, a linie kierujące wzrc pokoju w cały kierunkowych gwiaździste, n padające się na Najczęściej sp stanowi jak gd Otwarcie taki wówczas, gdy jące wzrok. P< elementy arcł cych Ściany w