Wy,
*ja,
b*l
Ollu
'I
r*J-
lub
KÓ]<»
itp.
raj-
* u ych ł*u Wio tnie iso->ad-Inie icej stoiku iw-zej yn-zu-Jgo ik-io-;h-
rcb
na
(go
ści
Kf>mplrk*>w# ustawienie zagadnienia racjonalnego, funkcjonalnego #»ietyc*nego kształtowania krajobrazu sieci wodnej wymaga icspoło* t yfh opracowań, w których udział, prócz różnych specjalności z zakresu hydrologii, geologii, biologii i wielu innych, winna mieć teł architek-turt, nte tylko reprezentująca specjalność projektowania budowli, ale ^wniet specjalności planowania przestrzennego i architektury kraj-I ńj)fflitu w najogólniejszym rozumieniu tego pojęcia.
Problemy projektowe kształtowania krajobrazu I dróg (tabl. XVI, rys. 1—p, oraz por. rys. 52 e, d, rys, 60 a, b) Sposób I prowadzenia dróg regulowany jest przez szereg wskazań technicznych I dotowanych w budownictwie drogowym. Odpowiada on w znacznej I jtłierzc wymogom wynikającym z przesłanek architektoniczno-krajobrn-I towych. Tak więc np. zasada unikania zbyt długich odcinków prostych, ! przekraczających 1—3 km, dostosowanie przebiegu drogi do uksstaito-1 wnniu terenu, konieczność stosowania dość dużych łuków poziomych I ) pionowych rzutujących na płynność linii drogi, unikanie i skracanie przejść przez naturalne przeszkody terenowe, wszystko to są wskazania ciążące się w zasadzie harmonijnie z wymogami krajobrazu, Jednak już w tej fazie projektowania konieczne jest zwrócenie uwagi na szereg aspektów tych problemów, mogących jednak powodować kolizje W szczególności warto tu wymienić negatywne zjawiska krajobrazowe występujące w związku z większymi robotami wykopowymi czy toż na aypowymi. Wykopy, często stosowane dla wyprostowania biegu drogi, >v przypadku gdy mają znaczną głębokość, powodują jednocześnie niekorzystne zjawiska związane z funkcjonowaniem drogi. Rrozja zboczy, a zatem zagrożenie usuwiskami, zalewanie drogi, a także zaleganie śnie-! gu przynosi w efekcie trudności komunikacyjne i niszczenie nawierzchni. Wykopy są więc negatywnym zjawiskiem w krajobrazie. Podobna sytuacja występuje w wypadku nadmiernie rozbudowanych nasypów, zwłaszcza przy poprzecznym przecięciu dolin; są one niekorzystne dla gospodarki rolnej, gdyż tworzą zamknięcia na drodze spływu zimnego powietrza, a także są elementem negatywnym jako forma w krajobrazie, Kolejny problem to mosty i wiadukty, które zawsze winny być skomponowane odpowiednio do charakteru krajobrazu.
W zakresie zagadnień związanych z wyposażeniem dróg zasadniczym problemem staje się ich poprzeczny profil i oprawa zielenią. Zdaniom prof. Ciołka stosowane dotychczas w praktyce nachylenia i formowanie zboczy wykopów i nasypów daje twory wyodrębniające się swą sztywnością z naturalnego podłoża. Ponadto są one trudne w konserwacji i podlegają częstym uszkodzeniom. W miarę technicznych możliwości należy skarpy budowli ziemnych formować łagodnie i płynnie przechodzić nimi w podłoże rodzime, obsadzając je zarazem trwałą roślinnością.
Współczesne wymogi konstrukcyjne dotyczące projektowania dróg, nokrvwaia sip w dużei mierze z wymogami estetycznymi i architekta-