1000
Rys. 3.16. Współczynnik nośności podstawy w funkcji kąta tarcia wewnętrznego y>' [14]
A® — współczynnik nośności granicznej (patrz rys. 3. IS), o| - efektywne naprężenie pionowe na poziomie podstawy pala.
Wyznaczenie rzeczywistego kąta tarcia wewnętrznego </>' w gruncie, w bezpośrednim sąsiedztwie pała, nie jest możliwe ze względu na to, że w trakcie wykonywania pala grant w jego otoczeniu zmienia swój stan. Wartość ip' można wyznaczyć sondą cylindryczną ciężką na podstawie wartości N - liczby uderzeń na 30 cm wpędu [14].
liczba uderzeń W na 30cm
44 42 40 II |
1 1 | ||||||||
i | |||||||||
— >J i ] |
jut | ||||||||
r iL |
m |
(Pcck, Hansem nndThombum, 1974) | |||||||
mi | |||||||||
—i |
, |
Rys. 3.19. Nomogram do wyznaczania wartości w
Przy obliczaniu oporu granicznego podstawy, który zależy od trj,, można by sadzić, że wraz ze zwiększeniem się długości pala, a więc większym zagłębieniem jego podstawy, nośność podstawy pała będzie liniowo rosła. W trakcie doświadczeń stwierdzono, że poniżej pewnej głębokości (krytycznej) hc opory jednostkowe pod podstawą nie zależą od głębokości i są stałe. Przy wyznaczaniu tej głębokości należy wziąć pod uwagę średnicę pala, technologię jego wykonania, uwarstwienie gruntu wokół pala (zwłaszcza jeżeli od powierzchni terenu zalegają grunty nienośne). Wielkość ta analizowana i omawiana była w p. 3.2.3.1 niniejszego skryptu oraz w (12),