y=1+y+stnx
Rys. 9
16. Obliczyć przybliżone wartości pierwiastków funkcji y — 0,8.r’—2jc2 — —0,2x+0,5, sporządzając najpierw jej wykres w przedziale [—1, 3].
Rozwiązanie. Pierwiastki funkcji, czyli wartości argumentu, dla których wartość funkcji jest równa zeru, znajdujemy jako odcięte punktów przecięcia się wykresu funkcji z osią odciętych, ponieważ w punktach tych y — 0.
Po ułożeniu tabelki wartości liczbowych zmiennych x i y, sporządzamy wykres danej funkcji (rys. 10). Z rysunku odczytujemy poszukiwane przybliżone wartości pierwiastków funkcji: jCj s; —0,4; ^2s:0,5; x3 is 2,6.
a: |
y |
-i |
-2,1 |
0 |
0,5 |
1 |
-0,9 |
2 |
-1,5 |
3 |
3,5 |
2) y = l —2X 3) jz = 1 —| X2—1
gdy x < 0 gdy x > 0
1 )y =
4) y
17. Sporządzić punkt po punkcie dla przedziału [—3, 3] wykresy następujących funkcji: x3-\2x
(1—
18. Wyznaczyć obszary określoności (dziedziny) podanych funkcji oraz porządzić ich wykresy:
1) y — 2 /aT (- | T-x 2) y = x J 8—x2
3) * y — i -| 16 —,v2 4)* j = 4j/|x|-jV
19. Sporządzić wykresy funkcji między punktami ich przecięcia z osią Ox:
20. Sporządzić wykresy funkcji między punktami ich'przecięcia z osiami Oy i Ox:
i)y = 2—\ 2x—8 2) >•- xx~ 3)* y = |X1—6.v|
(14ac—jc2—40, gdy z ^ 5
§ 4. Sporządzanie wykresu funkcji przez przesuwanie i odkształcanie znanego
wykresu innej funkcji
Znajomość wykresu pewnej funkcji umożliwia wykreślenie przebiegu wielu innych, bardziej złożonych funkcji, na podstawie czysto geometrycznych rozważań bez układania tabelki liczbowych wartości zmiennych.
Tak w ięc. jeśli znany jest wykres funkcji y = f{x), to przez jego przesunięcie i odkształcenie można sporządzić wykresy funkcji o postaci'.
}' = f(x - a), yr— f(x) fb, y = Af (x)
y =f(kx), y = Af[k (x-fl)]+&
Wykres-funkcji y — f(x- a) otrzymujemy przez przesunięcie wyjściowego wykresu funkcji /(x) wzdłuż, osi odciętych o u jednostek skali tej osi w prawo, gdy a > 0, lub w lewo, gdy a < 0 (rys. 11).
Wykres funkcji /= f(x) j b otrzymujemy przesuwając wykres wyjściowy wzdłuż osi rzędnych o b jednostek skali tej osi w górę, gdy b > 0, lub w dół, gdy b < 0 (rys. 11).
Wykres funkcji y -= Af(x) otrzymujemy z wykresu wyjściowego, mnożąc rzędne jego punktów przez współczynnik .4, przy czym dla A > 1 rzędne wszystkich punktów wykresu wyjściowego powiększą się co do wartości bezwzględnych A razy, natomiast gdy |/4|< 1, rzędne zmniejszą się co