Kolendowicz38

■ Silę podłużną w przekroju k (rys. 16-8) obliczymy jako sumę rzutów wszystkich sił położonych po jednej stronie przekroju k na styczną m-m. Siły skierowane do przekroju k wywołują ściskanie i oznaczymy je jako ujemne. A więc

N_k = — V„sinę + P|Sinę> + P₂sinę> — Hcoscp —

= — (V_A — P\ — Pi)sin<p — Hcostp.

■    Wyrażenie w nawiasach jest siłą poprzeczną przekroju k odpowiedniej belki wolno podpartej. Podobnie jak poprzednio zapiszemy więc

Nk = — T°sinę — Hcosip.    (16-19)

■    Dla łuku obciążonego jedną siłą skupioną pokazano poglądowo na rys. 16-9 wykresy sił poprzecznych i sił podłużnych.

■ Znając momenty zginające i siły podłużne (siły poprzeczne można pominąć, gdyż ich wpływ jest mały), obliczymy naprężenia we włóknach skrajnych w dowolnym przekroju łuku, korzystając ze wzoru (13-1) (obciążenie mimośrodowe)

o

N M A¹ W'

(16-20)

gdzie A jest polem przekroju poprzecznego łuku, a W— wskaźnikiem zginania tego przekroju.

■ Mimośród siły ściskającej N obliczymy z zależności

(16-21)

■ Jeżeli obliczymy mimośrody dla odpowiednio zagęszczonych przekrojów, to połączenie ich wyznacza w łuku linię ciśnienia. Gdy łuk jest obciążony siłami skupionymi, linia ciśnienia jest wielobokiem, a gdy jest obciążony ciężarem ciągłym, linia ciśnienia jest krzywą. Linia ciśnienia ilustruje pracę łuku. Im bliżej osi łuku przechodzi linia ciśnienia.

338