210 5. Obliczeniu wytrzymałościowe projektowo i sprawdzające
Pola rozrzutu wartości <rnim na rys. 5.16 sq duże, a wynika to z faktu, że jakość materiału może się różnić w poszczególnych wytopach, w trakcie zaś obróbki kół mogą wystąpić wady, np. miejscowe odwęglenie lub odpuszczenie twardości czy mikropęknięcia hartownicze lub szlifierskie. Aby zawęzić obszary doboru Ofiim, wprowadzono w projekcie ISO/DIS 6336 dodatkową klasyfikację z oznaczeniem ML, MQ, ME. Na rysunku 5.16 linie ML odnoszą się do materiałów, którym nie stawia się wysokich wymagań jakości, a zakres kontroli ogranicza się do prostych, rutynowych badań. Linie MQ odnoszą się do materiałów o średnich wymaganiach i większej kontroli jakości. Linie ME dotyczą materiałów o najwyższych wymaganiach jakościowych, zapewniających duży stopień. niezawodności i przy 100% kontroli wszystkich istotnych cech. Wiąże się to z dużym kosztem i materiały tej klasy powinny być używane tylko w specjalnych zastosowaniach. Szczegółowy zakres kontroli jakościowej dla grup ML, MQ, ME podany jest w pracach [68] i [69].
Tablica 5.15. Współczynnik technologiczny Yr [N3I]
Rodzaj obróbki |
Yr |
Kulkowanie strumieniowe, bez szlifowania warstwy umocnionej |
1,1 +1,3 |
Nagniatanie rolką u podstawy zęba, bez szlifowaniu warstwy umocnionej |
1,3+I.S |
Podstawa zęba szlifowana tarczą szlifierską bez zaokrągleniu |
0,75 |
Podstawa zęba frezowana lub szlifowana zaokrągloną tarczą szlifierską |
1 |
We wzorze (5.110) wyróżnimy następujące trzy grupy współczynników:
Grupa pierwsza, współczynniki KA, K„ KFf i KFa, ujmuje wpływ różnych oddziaływań w warunkach eksploatacji na rzeczywiste naprężenia w podstawie zębów. Nazwiemy je umownie współczynnikami eksploatacyjnymi.
Grupa druga, ujmująca wpływ niektórych podstawowych parametrów konstrukcyjnych, to współczynniki Yr„ YSo, Yt i Yt. Nazwiemy je współczynnikami konstrukcyjnymi.
Grupa trzecia, współczynniki YN, y3, YR i Yx, ujmuje wpływ niektórych parametrów materiałowych, konstrukcyjnych i technologicznych na graniczne naprężenia zginające zęba.
Wartości tych wszystkich współczynników mogą się różnić w różnych szczegółowych rozwiązaniach i w zastosowaniach przekładni.Tutaj zostaną przedstawione zasady ich doboru dla przypadku przekładni ogólnego zastosowania.
Tablica 5.16. Współczynnik postaci cyklu obciążenia Yw
Cykle obciążeniu |
Współczynnik Yw |
Obraz cykliczności obciążenia zęba | ||||||
Jednostronne |
1 |
<V |
1 1 1 1 1 1 . | |||||
liczba cykli z mion obciążeń zęba M | ||||||||
Obustronne, np. w kole pośredniczącym |
0,7 • |
«V |
1 1 1 1 1 1 | |||||
1 1 I I I I Z | ||||||||
Rcwersyjne, np. w ruchu cyklicz* nie nawrotnym |
0,85 iHI! 6 dla 1 < N,tx < 10*. Jeśli Afrcv > 10*. to do wzoru wstawiamy *,cv - I06. |
<V |
III-II! |
m-m |
lll-lll | |||
m |
ia A/,„ »*-1 |
N | ||||||
S.4.4.2. Współczynniki eksploatacyjne: KA, K„ K,t i Kr,
Współczynnik zastosowania KA i współczynnik dynamiczny k„ wyznacza się tak samo jak przy sprawdzaniu naprężeń stykowych (patrz pkt. S.4.3.2).
Kff — współczynnik rozkładu obciążenia gnącego na długości zęba (szerokości wieńca zębatego) uwzględnia wzrost naprężeń gnących wskutek nierównomiernego przylegania zębów pod obciążeniem. Jego wartość obliczamy wzorem:
KF0 = (Ktif)Nr, (5.111)
gdzie jest wartością obliczoną przy sprawdzaniu naprężeń stykowych [wzory (5.69) i (5.70)], a NF — wykładnikiem potęgowym przyjmowanym z wykresu na rys. 5.17 lub obliczonym wzorem:
NF »
(5.112)
Przy obliczaniu stosunku b/h przyjmuje się:
h = 2— dla zębów prostych, (5.113)
(5.114)
h = 2m„ dla zębów skośnych oraz b — szerokość wieńca węższego współpracujących kół.