230 5. Obliczenia wytrzymałościowe projektowe i sprawdzające
gdzie Kg., jest współczynnikiem uwzględniającym wpływ nierównomiernego obciążenia par zębów skośnych, przy dużym sumarycznym wskaźniku zazębienia; pozostałe symbole jak w pkt. 5.4.1,
Z badań doświadczalnych wynika, że przy dużych sumarycznych wskaźnikach zazębienia r... rośnie skłonność zębów do zatarcia, co uwzględniamy w obliczeniach za pomocą współczynnika KBy, przyjmując jego wartości z rys. 5.37 lub obliczając w przybliżeniu:
K,.f = 1 |
dla |
e.. < 2, ) | |
KB7- 1+0,2^ |
er-2H5-er) dla |
2 <£., <3,5,> |
(5.148) |
KBi = 1,30 |
dla |
ey£3,5. J |
Rys. 5.37. Współczynnik skośności zębów KBt [N32]
Wartość lokalną umownego współczynnika tarcia, w dowolnym punkcie y na linii przyporu, można wyznaczyć z wykresu na rys. 5.38 lub obliczyć wzorem przybliżonym:
(5.149)
IV = 0.12
H
Rys. S.38. Lokalny współczynnik tarcia zębów /i*, [N32]
gdzie wn, — według wzoru (5.147), rjM jest lepkością dynamiczną oleju w tempera* turze masy zębów, vL — sumą prędkości stycznych w chwilowym punkcie przy-poru:
Ur = okl + vk2 = ^2+ry-^jtłsinalw. (5.150)
Ra jest parametrem chropowatości, średnią arytmetyczną chropowatości:
KB-0,5(Kfll+K.2), (5.151)
Raf i Ra2 to średnie arytmetyczne chropowatości zębnika i koła (dla kół testowych 'często Ra = 0,35 pm), Qlcd jest zastępczym promieniem krzywizny zębów w punkcie przyporu:
(l + ry)(u-ry) sin«„ fted (1+m)2 ° cos *
(5.152)
pozostałe parametry bez zmian.
Wprowadzając do wzoru (5.149) parametry dla bieguna zazębienia, otrzymujemy
/W = 0,12
( wflf |
( R. Y'” |
WilUEc) |
Ve,cdc/ |
(5.153)
gdzie znaczenie symboli jest takie jak poprzednio, oraz:
Pjr = 2t>sinxlw
BtalC
(1+u)2 cos f}b
(5.154)
(5.155)
Występujący we wzorach (5.150) i (5.152) parametr linii zazębienia f jest bezwymiarową współrzędną liniową na linii zazębienia. Oo jego określenia posłu-
Rys. 5.39. Rysunek pomocniczy do określenia parametru r