220,"1

220 OBRÓBKA PLASTYCZNA Laboratoria_m

6. KUŹNICTWO

6.1. Wprowadzenie

Kucie jest procesem obróbki plastycznej, w którym materiał jest odkształcany trwale pod wpływem uderzenia młota, nacisku prasy lub walców.

Podział sposobów kucia przedstaw iono na rys. 6.1.

Rys.6.1. Podział sposobów kucia

i Odkuwki charakteryzują się:

f kształtem i wymiarami zbliżonymi do gotowej części;

0 drobnoziarnistą strukturą materiału;

, włóknistym rozkładem zanieczyszczeń;

• podwyższonymi właściwościami mechanicznymi w stosunku do

materiału wyjściowego oraz do części wykonywanych z pełnego

materiału na drodze skrawania.

Podstawą podjęcia decyzji o zastosowaniu kucia zamiast innych sposobów (np. odlewania), są wymagania dotyczące podwyższonej wytrzymałości i określonego sposobu przenoszenia obciążeń mechanicznych.

Kucie zwiększa jednorodność materiału, zmniejsza wpływ stref likwacyjnych i rozdrabnia strukturę, co jest przyczyną podwyższenia własności mechanicznych.

Charakterystyczny dla odkuwek układ włókien wynika z kierunków płynięcia metalu podczas kucia. Powstająca przy tym anizotropia własności mechanicznych musi być skorelowana z obciążeniami zewnętrznymi części, występującymi podczas ich użytkowania. Możliwość taka jest charakterystyczna dla kuźnictwa, a nie występuje przy obróbce skrawaniem, gdzie włókna są przecinane.

Własności mechaniczne materiału posiadają największe wartości w kierunku zgodnym z osią włókien. Gdy zwiększa się kąt między kierunkiem włókien a kierunkiem obciążenia, własności obniżają sięl(rys. 6.2).

Przy kuciu swobodnym na młocie, wskutek nierównomiernych odkształceń, dużej prędkości i dynamicznego charakteru odkształcenia, może nastąpić przerywanie włókien, a kierunek ich może wykazywać znaczne odchylenia od kierunku płynięcia materiału (faliste linie włókien). Przy kuciu na prasach lub kuciu matrycowym na młotach, wady te nie występują.