224 225

Kartograficzni* metody prezentacji

NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANE IZOUNfE

Unie izomeryczne - linie jednakowych wartości, których przebieg odpowiada położeniu pomie* tTonych punktów w terenie lub na modelu (stereoparee).

łznrytmy rzeczywiste - izolinic narysowane na mapie na podstawie danych punktowych, np. pozyskanych w stacjach memologicziiyclt; ilustnąią zmienność zjawisk uważanych za ciągle przestrzennie, np. temperaturę, ciśnienie atmosferyczne, magnetyzm ziemski.

Jzatytmy teoretyczne (i/oplety) - izohnie narysowane na mapie na podstawie danych punktowych reprezenjijjących wartości odnoszące się do pól (administracyjnych, geometrycznych), np. gęstości zaludnienia (podensy), lesistości (izohyle). plonów- powinny być rysowane linią łamaną.

Ekwidystamy - linie jednakowej odległości od punktu (np. miasta) lub linii (granicy państwa, wybrzeża).

Izochiony - linie jednakowej odległości czasowej; najczęściej są stasowane na mapach komunika-cyjnych (izochrony kolejowe, autobusowe).

Izobary - linie jednakowego ciśnienia atmosferycznego

Izobaty - Unie jednakowej głębokości wód, mierzonej od przyjętego poziomu zerowego; do prac topograficznych wykorzystuje się dane z wieloletnich wskazań mareografów (Amsterdam. Kronsztadt, Tttest).

Izodensy - linie jednakowej gęstości zaludnienia.

Izoliiety - linie jednakowych opadów atmosferycznych.

Izohipsy - linie jednakowej wysokości, rreerzonej od przyjętego poziomu zerowego (patrz: izobaty). Izohyle - linie jednakowej lesistości.

Izotermy - linie jednakowej temperatury.

iii. Kartodiagramy

Kartodiagramy to mapy na których wielkość, czasem strukturę zjawiska przedstawiono za pomocą wykresów lub diagramów. Zarówno wykresy, jak i diagramy mogą być odnoszone do punktu (np. przebieg roczny temperatury i opadów, mierzonych na stacjach meteorologicznych; liczba ludności miast), powierzchni (hodowla według województw; zbiory ziemniaków według powiatów) oraz do linii (przewozy kolejowe, połączenia telefoniczne).

Wykresy tograficzne przedstawienie zależności między danymi w przyjętym układzie współrzędnych. Najczęściej stosuje się układ prostokątny, rzadziej układ biegunowy. Są to układy o dwu osiach. Na jednej można odłożyć np. czas, który jest zmienną niezależną, a na drugiej - wartości temperatury, zanieczyszczenia powietrza, bezrobocia, notowań giełdowych. W zależności od charakteru danych i przeznaczenia można opracowywać wykresy liniowe, słupkowe i kropkowe (tabela 6.2). Dzięki możliwości prezentacji na płaszczyźnie nie tylko dwu, ale i trzech wymiarów możliwe jest również opracowanie wykresów trójosiowych.

	iednoparameirowe	wieloparametrowe
	^kofo Kwadrat	pns&*4 E'ipsa
£ 1	• ■	1 m
	a» II '	a p=ab P-.iab
	taiła sztictan	pwtopadlotoan *^nttt
I f	© m a	•i S
	.-vf	V = abc V-nr*t)

Tabela 6.3. Klasyfikacja diagramów najczęściej stosowanych na mapach

225