224 3

Dekoracje dożynkowe

orzechami, jabłkami, figurkami z ciasta i pierników. Obecne możliwości techniczne w znacznym stopniu ułatwiają i usprawniają pracę przy sporządzaniu wieńca. Korzysta się przy tym z różnej grubości drutów, czasami nawet konstrukcji wyspawanych, a także klejów na zimno i na gorąco. Wieńce przygotowywane na wsiach najczęściej sporządza się metodami tradycyjnymi. O zachodzie słońca najsprawniejsza żniwiarka niesie na głowie wieniec żniwny do gospodarza, który zdejmuje go z jej głowy, płaci wykupne i urządza zabawę z tańcami. W Krakowskiem wieniec dożynkowy jest w kształcie kuli zbudowanej z orzechów laskowych i powiązanych słomą w wypukłą bryłę. W Wielkopolsce do szczytu wieńca przymocowuje się lalkę, a w Sandomierskiem żywego koguta. Przygotowuje się też wieńce, które mają kształt snopa zboża, korony albo też są płaskie z promieniście ułożonymi kłosami i kwiatami. Rozmaitość wieńców i pomysłowość ich twórców jest obecnie tak wielka, że w dekoracjach dożynkowych pojawiły się nawet symbole religijne i narodowe, m.in. godła województw, gmin, powiatów, herby miast, barwy narodowe oraz graficzne wizerunki znanych budowli.