228

456

Zadanie 117.

Elektrolit	h2so4	NaOH
Obserwacje	Na katodzie i anodzie wydzielają się bezbarwne gazy, roztwór jest bezbarwny	Na katodzie i anodzie wydzielają si barwne gazy, w otoczeniu anody ro różowy odbarwia się
Równania reakcji	K(-) 2 H^+ + 2 e“ —» H2(g)t/- 2	K(-) 2 H20 + 2 e~ -» H2(g)T + 2 Ol I
na elektrodach	A(+) 2 H20 -> 02(g)t + 4 H^ł + 4 e"	A(+) 4 OH" -> 02(g)t+ 2 H20 + 4 f
O > :c >	2:1	2:1

Zadanie 118.

Zmieszanie elektrolitów: H₂S0₄ + 2 NaOH -> Na₂S0₄ + H₂0; pH = 7 Obserwacje: z przestrzeni katodowej i anodowej wydzielają się bezbarwne gazy, czeniu katody roztwór z fenoloftaleiną zabarwia się na różowo (obecność OH ). Równania reakcji na elektrodach:

K(-) 2 H₂0 + 2 e' -> H_2(g)T + 2 OH" /• 2 A(+) 2 H₂0 -> 0_2(g)T + 4 H⁺+ 4 e"

Stosunek objętościowy produktów elektrolizy - wodoru do tlenu - wynosi 2:1. Zapis reakcji elektrodowych po uwzględnieniu autodysocjacji wody:

2 H₂0 £* H₃0⁺ + OH"

K(-) 4 H₃0⁺ + 4 e" -> 2 H_2(g)t + 4 H₂0 A(+) 4 OH" -> 0_2(g)t + 2 H₂0 + 4 e"

Zadanie 119.

Obserwacje: wstążka magnezowa pali się oślepiającym światłem, tworząc bMn tr cję, która w wodzie roztwarza się, dając zawiesinę.

Równania reakcji:

2 Mg + 0₂ —> 2 MgO MgO + H₂0    Mg(OH)₂4-

Wniosek: magnez pali się, dając tlenek, który z wodą tworzy nierozpuszczalny W wodorotlenek magnezu.

Zadanie 120.

Odczynniki: kwas solny i oranż metylu, roztwór wodorotlenku sodu i ftnpleftaiiifj Rysunek:

Probówka 1.    Probówka 2.

MgO

MgO

NaOH i fonoloftaltina

Ofoierwac j©; w pierwszej probówee czerwony roitwóf irnienil barwę na iioma* a w probówce cjrugtej htak objawów t©akcji Równania reakcji!

Mgn 4 1 Ht I * MgCl | * HiO Myt» i HaOH • reakcja nie larhoijii

w

fitianle 121.

pH roztworu wyjściowego wynosi 2.

Probówka 1. po dodaniu substancji: pH nie zmieniło się, gdyż dodano ten sam rozl wól Probówka 2. po dodaniu substancji: pH wzrosło do 7, nastąpiło zobojętnienie.

Probówka 3. po dodaniu substancji: pH zrosło do wartości 2,3 (po rozcieńczeniu •.ir/enię IP wynosi 0,005 moł/dm³).

li-lnnie 122.

Wprowadzenie buforu octanowego: pH wzrośnie, ale nie uzyska wartości 7, gdy.- ui;> ła bufor octanowy.

bufor octanowy to mieszanina kwasu octowego i jego soli dobrze rozpuszczalnej, na j m v kład octanu sodu.

Rola buforu przeciwdziała zmianom pH.

Zakres działania buforu octanowego: przedział pH obejmujący zakres (pK_k± 1),

GZyli 3,75v5,75

ilflsnił* 123.

Ivi'akcje zajdą w probówkach: 2., 4., 5.

Równania reakcji:

Probówka 2.: Zn(OH)₂ + 2 HBr ZnBr₂ + 2 H₂0 Probówka 4.: Zn(OH)₂ + 2 KOH -> K₂[Zn(OH)₄]

Probówka 5.: 3 Zn(OH)₂ + 2 Al -> 3 Zn + 2 Al(OH)₃ Charakter amfoteryczny wykażą próby: 2. i 4.

litianU' 124.

¹ Zac howanie metali: brak objawów reakcji w probówce 1. i 6.

IJ/nsadnienie: w 1. i 6. probówce znajdują się metale mniej aktywne niż cynk, wlę< m-Pętlą wypierać cynku, w piątej probówce glin, jako metal aktywniejszy, wypizr mnM aktywny cynk.

1 25.

M-iftkt je zajdą w probówkach: 1., 2., 3., 5.

Równania reakcji:

Probówka 1. Na₂Cr₂0₇ + 2 NaOH -> 2 Na₂Cr0₄ + H_;0 PtObówka 2. 2 NaOH + 2 H₂S > Na₂S + 2 H_zO Probówka 3. CH3NH3CI + NaOH > CH₃NH₂ + NaCl + H_zO probówka 5. 3 NaOH + AlCl₃ - > Al(OH)₃l + 3 NaCl

126.

Reakcje między podanymi reagentami nie zajdą w probówkach: 4. i 6.

Usaiadnicmie; zasada nie leayuje z zasadą, a z powodu hydiollzy soli (probówki czwirti i iiósta) odczyn 10/twuiu jiit zasadowy,

Równania leniu ji hydrolizy!

Ptfibówka 4.

M f)j t 1 H|0 * CO| t r H|t1 * KOH COi¹ ♦ 1 HjO * c di ł * H|0 ♦ i OH Płohówka fi.

€H|§Na * H|0 » CHd»H h kim

1

ICl i oranż metylowy