239

fal od A do A + AA, gdy AA -♦ 0. Na rycinie 8.15a przedstawiono widma ciał o różnych temperaturach w zakresie od 2500 do 1600 K. Gdy wykreśli się widma ciała doskonale czarnego w skali logarytmicznej (patrz ryc. 8.1 Sb), można je porównać w szerszym zakresie temperatur Z kolei na rycinie 8.l5c pokazano wykres zdolności emisyjnej ciała doskonale czarnego o temperaturze ciała ludzkiego.

Jak wynika z ryciny 8.15, długość fali odpowiadająca maksimum zdolności emisyjnej X_mt% ciała doskonale czamego zależy od jego temperatury i przesuwa się w stronę fal krótszych ze wzrostem temperatury, lak jak to opisuje pra*o Wie na

A,^ • T ■ const.    (8.75)

Ryc. 8.16. Graficzna ilustracja prawa Wiena. a... oznacza tutaj długość fali odpowiadającą maksymalnej zdolności emisyjnej ciała doskonale czarnego o danej temperaturze T. Ciało doskonale czarne o temperaturze człowieka posiada maksimum zdolności emisyjnej dU fal o długości 9.35 \m\.

Na rycinie 8.16 pokazano zależność długości fali odpowiadającej maksimum zdolności emisyjnej A^ od temperatury ciała. W przypadku ciała doskonale czarnego o temperaturze człowieka maksimum zdolności emisyjnej przypada na falc o długości 9,35 pm, czyli w podczerwieni.

Ważnym parametrem opisującym w idmo promieniowania cieplnego ciała doskonale czarnego jest całkow ita zdolnoić emisyjna    czyli moc promieniowania emi-

towana z jednostki powierzchni ciała we wszystkich kierunkach i w całym zakresie długości fal. Można ją obliczyć z wzoru Plancka lub prawa Stcfana-Boltzmanna:

t,moT\    (8.76)

fdi* o * 5.67 10 * W • «**• K ⁴ oziuczj *ułą SicImw BWummru

239